2.2.7.2.3.3.4

Özel biçimde ambalajlanmış radyoaktif malzeme içeren veya özel biçimde ambalajlanmış radyoaktif malzemeye benzeyen numunelere 2.2.7.2.3.3.5’te belirtilen çarpma testi, vurma testi, eğme testi ve ısı testi veya 2.2.7.2.3.3.6'da izin verilen gibi alternatif testler uygulanır. Her test için farklı bir örnek kullanılabilir. Her testten sonra, örnek üzerinde dağılmayan katı malzeme için 2.2.7.2.3.3.7'de veya kapsüllenmiş malzeme için 2.2.7.2.3.3.8'de verilen yöntemlerden daha az hassas olmayan bir yöntemle yapılan bir özütleme değerlendirme veya hacimsel sızıntı testi yapılır.

2.2.7.2.3.3.5

İlgili test yöntemleri şunlardır:

(a) Çarpma testi: Örnek, 9 m yükseklikten bir hedef üzerine düşürülür. Hedef 6.4.14’te tanımlandığı gibi olmalıdır.

(b) Vurma testi: Bir örnek pürüzsüz katı bir yüzeyle desteklenen kurşun levhaya yerleştirilir ve hafif bir çubuğun düz yüzeyiyle vurulur. Böylece 1 m'den 1,4 kg ağırlığın serbest düşmesinin sonucundaki eşdeğer çarpmaya sebep olur. Çubuğun alçak kısmının çapı, (3,0±0,3) mm yarıçapa yuvarlanacak kenarlarıyla 25 mm çapta olmalıdır. 25 mm'den kalın olmayan ve Vickers ölçüsünde sertliği 3,5 ila 4,5 olan kurşun, örneğin kapladığı alandan daha fazla alanı kaplamalıdır. Her çarpma için yeni bir kurşun yüzey kullanılır. Çubuk, örneğe azami zarara neden olacak şekilde çarpmalıdır.

(c) Eğme testi: Bu test yalnızca asgari uzunluğu 10 cm olan ve uzunluğuyla asgari genişliğinin oranı 10'dan düşük olmayan uzun, ince kaynaklara yapılır. Örnek dikey pozisyonda, uzunluğunun yarısı mengenenin yüzünden dışarı çıkacak şekilde sertçe mengeneyle sıkıştırılır. Örneğin yönlendirilmesi, örneğin serbest ucuna çelik çubuğun düz yüzeyiyle vurulduğunda örneğin azami zararı göreceği şekilde olmalıdır. Çubuk örneğe 1 m'den 1,4 kg ağırlıkla yatay serbest düşme sonucundaki çapmaya eşit bir darbeyle çarpmalıdır. Çubuğun alçak kısmının çapı, (3,0±0,3) mm yarıçapa yuvarlanacak kenarlarıyla 25 mm çapta olmalıdır.

(d) Isı testi: Örnek, havada 800 oC sıcaklığa ısıtılır, bu sıcaklıkta 10 dakikalık bir periyot boyunca tutulur ve sonra soğumaya bırakılır.

2.2.7.2.3.3.6

Mühürlenmiş kapsül içinde radyoaktif malzeme içeren örnekler veya mühürlenmiş kapsül içindeki radyoaktif malzemeye benzeyen örnekler aşağıdakilerden muaf olabilir:

(a) Örneklerin alternatif olarak ISO 2919:2012 “Radyasyon Koruması - İzole Radyoaktif Kaynaklar - Genel gereklilikler ve sınıflandırma”’da belirtilen darbe testine tabi tutulması koşuluyla 2.2.7.2.3.3.5 (a) ve (b)'de öngörülen testler:

(i) Özel biçimdeki radyoaktif malzemenin kütlesi 200 gr'a eşit ya da bundan daha azsa, Sınıf 4 darbe testi;

(ii) Özel biçimdeki radyoaktif malzemenin kütlesi 200 gr'a eşit ya da bundan daha fazlaysa fakat 500 gr'dan daha azsa, Sınıf 5 darbe testi;

(b) ISO 2919:2012 "Radyasyon Koruması - Mühürlenmiş Radyoaktif Kaynaklar-Genel zorunluluklar ve sınıflandırma"da tarif edilen Sınıf 6 ısı testine tabi olmaları koşuluyla 2.2.7.2.3.3.5 (d)'de belirtilen test.

2.2.7.2.3.3.7

Dağılmayan katı malzeme içeren örnekler veya dağılmayan katı malzemeye benzeyen örnekler için bir özütleme değerlendirmesi aşağıdaki şekilde yapılır:

(a) Örnek, çevre sıcaklığında, 7 gün boyunca suya daldırılır. Testte kullanılan suyun hacmi, 7 günlük test süresinin sonunda kalan emilmemiş ve reaksiyona girmemiş suyun serbest hacminin, en az katı test örneğinin hacminin %10'u olmasını sağlayacak yeterlilikte olmalıdır. Suyun 20oC'deki ilk pH'ı 6-8, azami iletkenliği 1 mS/m olmalıdır;

(b) Örneğin bulunduğu su sonra (50 ± 5) oC'ye kadar ısıtılmalı ve bu sıcaklıkta 4 saat kadar tutulur;

(d) Daha sonra örnek sıcaklığı 30 oC'den az olmayan ve bağıl nemi %90'dan az olmayan durgun havada en az 7 gün için tutulur;

(e) Örnek, yukarıdaki (a) şıkkındaki aynı özelliklerdeki suya daldırılır ve örneğin bulunduğu su (50 ± 5) oC'ye kadar ısıtılır ve bu sıcaklıkta 4 saat tutulur;

(f) Sonra suyun etkinliği saptanır;

2.2.7.2.3.3.8

Mühürlenmiş kapsül içinde radyoaktif malzeme içeren örnekler veya mühürlenmiş kapsül içindeki radyoaktif malzemeye benzeyen örnekler için özütleme değerlendirmesi ya da bir hacimsel sızıntı değerlendirmesi aşağıdaki gibi yapılır:

(a) Özütleme değerlendirmesi aşağıdaki adımları içerir:

(i) Örnek, çevre sıcaklığında, 7 gün boyunca suya daldırılır. Suyun 20oC'deki ilk pH'ı 6-8, azami iletkenliği 1 mS/m olmalıdır;

(ii) Örneğin bulunduğu su sonra (50 ± 5) oC'ye kadar ısıtılmalı ve bu sıcaklıkta 4 saat kadar tutulur;

(iii) Sonra suyun etkinliği saptanır;

(iv) Daha sonra örnek sıcaklığı 30 °C'den az olmayan ve bağıl nemi %90'dan az olmayan

durgun havada en az 7 gün tutulur; (v) (i), (ii), ve (iii)'deki süreçler tekrarlanır;

(b) Alternatif hacimsel sızıntı değerlendirmesi, yetkili makamca kabul edilebilir olmaları koşuluyla ISO 9978:1992 "Radyasyon Koruması- Mühürlenmiş Radyoaktif Kaynaklar - Sızıntı test yöntemleri"nde tarif edilen herhangi bir testi içerir.

2.2.7.2.3.4

Düşük yayılımlı radyoaktif malzeme

2.2.7.2.3.4.1

Düşük yayılımlı radyoaktif malzeme için tasarım, çok taraflı onay gerektirir. 6.4.8.14 hükümleri göz önünde bulundurulduğunda, bir ambalajdaki bu düşük yayılımlı radyoaktif malzemenin toplam miktarı aşağıdaki zorunluluklara uyacak şekildedir:

(a) Korumasız radyoaktif malzemeden 3 m. uzaklıkta radyasyon seviyesi 10 mSv/sa'yı geçmez;

(b) 6.4.20.3’te ve 6.4.20.4’te belirtilen testlere tabi tutulduğunda, 100 μm aerodinamik eşdeğer çapa kadar gaz ve partikül halinde havaya uçuşanlar 100 A2 değerini geçmez. Her test için ayrı bir örnek kullanılabilir;

(c) 2.2.7.2.3.1.4’te belirtilen teste tabi tutulduğunda, sudaki etkinliği 100 A2 değerini geçmez. Bu test uygulanırken, yukarıdaki (b)’de belirtilen testlerin zarar verici etkileri göz önünde bulundurulmalıdır.

2.2.7.2.3.4.2

Düşük yayılımlı radyoaktif malzeme aşağıdaki şekilde test edilir:

Düşük yayılımlı radyoaktif malzeme içeren veya düşük yayılımlı radyoaktif malzemeye benzeyen bir örnek, 6.4.20.3’te belirtilen geliştirilmiş termal testine ve 6.4.20.4’te belirtilen darbe testine tabi tutulur. Her test için farklı bir örnek kullanılabilir; Örnek, her testin ardından 2.2.7.2.3.1.4’te belirtilen özütleme testine tabi tutulur. Her testten sonra, 2.2.7.2.3.4.1’ün geçerli zorunluluklarına uyulup uyulmadığı saptanır.

2.2.7.2.3.4.3

2.2.7.2.3.4.1’deki ve 2.2.7.2.3.4.2'deki performans standartlarıyla uyumluluğunun gösterimi 6.4.12.1 ve 6.4.12.2 ile uygun olmalıdır.

2.2.7.2.3.5

Bölünebilen malzeme

Aşağıda yer alan (a) ila (f) alt paragraflarının hükümlerinden biri tarafından muaf tutulmadığı ve 7.5.11 CV33 (4.3) gerekliliklerine tabi olarak taşınmadığı takdirde, bölünebilen malzeme ve bölünebilen malzeme içeren paketler, Tablo 2.2.7.2.1.1'e uygun olarak “BÖLÜNEBİLEN” şeklindeki ilgili girdi kapsamında sınıflandırılacaktır. Paketlenmemiş malzemeye hüküm içerisinde özel olarak izin verilmediği takdirde, tüm hükümler sadece 6.4.7.2 gerekliliklerini karşılayan paketler içerisindeki malzeme için geçerlidir.

(a) Bölünebilen nüklidlerin homojen bir şekilde malzemeye dağıtılması kaydıyla, kütlece azami %1’e kadar uranyum-235 içerisinde zenginleştirilmiş ve uranyum-235 kütlesinin %1'ini geçmeyen toplam plütonyum ve uranyum-233 içeriği olan uranyum. Ayrıca, uranyum-235 metalik, oksit veya karbür biçimde bulunuyorsa, kaplamalı bir düzenleme oluşturmaz;

(b) Kütlece azami %2’ye kadar uranyum-235 içerisinde zenginleştirilmiş ve uranyum kütlesi %0,002'yi geçmeyen toplam plütonyum ve uranyum-233 içeriği olan ve asgari azot ile uranyum (N/U) atomik oranı 2 olan uranil nitrat sıvı çözeltileri;

(i) Ambalaj başına 3.5 gr'dan fazla uranyum-235 olmaması.

(ii) Toplam plütonyum ve uranyum-233 içeriğinin ambalaj başına uranyum-235 kütlesinin %1'ini aşmaması.

(iii) Ambalajın taşınması 7.5.11 CV33 (4.3) (c)'de verilen sevkiyat sınırına tabidir;

(d) Ambalajın 7.5.11 CV33 (4.3) (d)'de verilen sevkiyat sınırına tabi olarak taşınması koşuluyla ambalaj başına toplam kütlesi 2.0 gr'dan fazla olmayan bölünebilen nüklitler;

(e) 7.5.11 CV33 (4.3) (e)'de verilen sınırlara tabi olarak taşınması koşulu ambalajlı ya da ambalajsız halde paket başına toplam kütlesi 45 gr'dan fazla olmayan bölünebilen nüklitler;

(f) 7.5.11 CV33 (4.3) (b), 2.2.7.2.3.6 ve 5.1.5.2.1 gerekliliklerini karşılayan bir bölünebilen malzeme.

2.2.7.2.3.6

2.2.7.2.3.5 (f) kapsamında “BÖLÜNEBİLEN” sınıflandırmasından muaf tutulan bir bölünebilen malzeme, aşağıdaki koşullar altında akümülasyon kontrolüne gerek olmaksızın alt kritik olacaktır:

(a) 6.4.11.1 (a) koşulları;

(b) Paketler için 6.4.11.12 (b) ve 6.4.11.13 (b)de belirtilen değerlendirme hükümleriyle tutarlı koşullar.

2.2.7.2.4

Ambalajların veya ambalajlanmamış malzemelerin sınıflandırılması

Bir ambalajdaki radyoaktif malzeme miktarı, ambalaj tipi için aşağıda belirtilen ilgili limitleri geçmemelidir.

2.2.7.2.4.1

İstisnai ambalajların sınıflandırılması

2.2.7.2.4.1.1

Aşağıdaki koşullardan birini karşılaması halinde, bir ambalaj istisnai ambalaj olarak sınıflandırılabilir:

(a) Radyoaktif malzeme içermiş olan boş bir ambalaj olması;

(b) Tablo 2.2.7.2.4.1.2'nin (2) ve (3) sütunlarında belirtilen aktivite sınırlarını aşmayan aletler ya da nesneler içermesi;

(d) Tablo 2.2.7.2.4.1.2'nin (4) sütununda belirtilen aktivite sınırlarını aşmayan radyoaktif malzeme içermesi; ya da

(e) Tablo 2.2.7.2.4.1.2'nin (4) sütununda belirtilen aktivite sınırlarını aşmayan, 0.1 kg'dan daha az uranyum heksaflorür içermesi.

2.2.7.2.4.1.2

Dış yüzeyinin herhangi bir yerinde radyasyon seviyesi 5 μSv/sa’yı geçmiyorsa, radyoaktif malzeme içeren bir ambalaj, istisnai ambalaj olarak sınıflandırılabilir.

Tablo 2.2.7.2.4.1.2: İstisnai ambalajlar için etkinlik limitleri

İçeriklerin fiziksel hali	Araç/gereçler veya nesneler		Malzemeler Ambalaj sınırları a
İçeriklerin fiziksel hali	Kalem sınırları a	Ambalaj sınırları a	Malzemeler Ambalaj sınırları a
(1)	(2)	(3)	(4)
Katılar
Özel biçimde	10-2 A1	A1	10-3 A1
Diğer biçimlerde	10-2 A2	A2	10-3 A2
Sıvılar	10-3 A2	10-1 A2	10-4 A2
Gazlar
trityum	2 × 10-2 A2	2 × 10-1 A2	2 × 10-2 A2
Özel biçimde	10-3 A1	10-2 A1	10-3 A1
Diğer biçimlerde	10-3 A2	10-2 A2	10-3 A2

a Radyonüklid karışımları için, bkz 2.2.7.2.2.4 ila 2.2.7.2.2.6.

Önceki Maddeler Sonraki Maddeler