Karayolunda Tehlikeli Madde

Uluslararası uyumluluğa sahip test yöntemlerinden elde edilen veriler tercih edilir, ancak eşdeğer oldukları düşünüldüğünde ulusal yöntemlerden elde edilen veriler de kullanılabilir. Genellikle, tatlı suda veya denizde yaşayan türlerin zehirlilik verilerinin eşdeğer veri olduğu ve tercihen OECD Test Kılavuzlarına veya İyi Laboratuar Uygulamaları (GLP) ilkeleri uyarınca elde edilmiş olduğu düşünülür. Bu gibi verilerin bulunmadığı durumlarda, sınıflandırma mevcut en iyi verilere göre yapılır.

Akut sulu zehirliliği maddenin, maddeyle kısa süreli su teması sonucunda bir organizmayı yaralayabilecek asıl özelliği anlamına gelir.
Akut (kısa süreli) tehlike, sınıflandırma amaçları uyarınca, bu kimyasalın bulunduğu suya kısa süreli maruz kalma sırasında, organizma için akut zehirliliğinin neden olduğu kimyasal tehlike anlamına gelir.
Akut su zehirliliği, balık kullanılarak 96 saatlik LC50 (OECD Test Kılavuzu 203 veya eşdeğeri) değeri, bir kabuklu türü kullanılarak 48 saatlik EC50 (OECD Test Kılavuzu 202 veya eşdeğeri) değeri ve/veya bir alg türü kullanılarak 72 veya 96 saatlik EC50 (OECD Test Kılavuzu 201 veya eşdeğeri) değeri ile saptanır. Bu türlerin, tüm su organizmaları yerine geçtiği düşünülür veya test yöntemi uygunsa küçük sumercimeği gibi diğer türlere ait veriler de göz önünde bulundurulabilir.

Kronik su zehirliliği, organizmanın yaşam döngüsü ile ilgili olarak suya maruz kalması sırasında su organizmalarına yan etkilere neden olan bir maddenin asıl özelliği anlamına gelir.
Uzun süreli tehlike, sınıflandırma amaçları uyarınca, sulu çevrede uzun süre bulunmasının ardından kronik zehirliliğin neden olduğu kimyasal tehlike anlamına gelir.
Kronik zehirlilik verileri, akut zehirlilik verilerine göre daha az bulunur ve kronik zehirlilik için test prosedürü daha azdır. OECD Test Kılavuzları 210 (Balık Hayatın İlk Evresi) veya 211 (Su Piresi Üremesi) ve 201 (Alg Büyümesinin Engellenmesi) uyarında elde edilen veriler kabul edilebilir. Geçerli ve uluslararası anlamda kabul edilmiş diğer testler de kullanılabilir. NOEC ve diğer eşdeğer ECx kullanılır.

Biyolojik birikim tüm maruz kalma (hava, su, tortu/toprak ve yiyecek) çeşitlerinden ötürü bir organizmadaki maddenin yükselmesi, değişimi veya azalmasının net sonucu anlamına gelir.

Biyolojik birikim potansiyeli, oktanol/su bölüm katsayısı kullanarak saptanır ve OECD Test Kılavuzu 107 veya 117 uyarınca saptanan log Kow olarak bildirilir. Bu biyolojik birikim potansiyelini gösterse de deneysel olarak elde edilen Biyoyoğunlaşma Faktörü (BCF), daha iyi bir ölçüm verir ve mümkün olduğunda tercih edilmelidir. BCF, OECD Test Kılavuzu 305 uyarınca saptanır.

Bozunma organik moleküllerin küçük moleküllere ve daha sonra karbon dioksit, su ve tuzlara ayrılması anlamına gelir.
Çevresel bozunma, canlı veya cansız olabilir (örn. hidroliz) ve kullanılan kriterler bunu yansıtır. Çabuk biyolojik bozunabilirlik, OECD Test Kılavuzu 301’deki bozunabilirlik testleri (A-F) kullanarak kolayca tanımlanır. Bu testlerden geçiş seviyesi, çok ortamda hızlı bozunmanın göstergesi olarak düşünülür. Bunlar tatlı su testleridir ve bu nedenle denizler için daha uygun olan OECD Test Kılavuzu 206'nın sonuçları da dahil edilir. Bu gibi verilerin bulunmadığı durumlarda BOD(5 günlük)/COD oranı ≥ 0,5 hızlı bozunmanın göstergesi olarak düşünülür. Hızlı bozunabilirliği tanımlarken hidroliz gibi cansız bozunma, ana bozunma, canlı ve cansız bozunma, susuz ortamda bozunma ve çevrede kanıtlanmış hızlı bozunma göz önünde bulundurulabilir13.
Aşağıdaki kriterlere uyan maddelerin çevrede hızlı bozunabilir olduğu düşünülür:
(a) 28 günlük biyolojik bozunabilirlik çalışmalarında, aşağıdaki bozunma seviyeleri elde edildiğinde:
(i) Çözünmüş karbon üzerinde testlerde: 70%;
(ii) Oksijen tükenmesi veya karbon dioksit üretimi üzerine testlerde: Teorik olarak azami olanın %60;
Bu biyolojik bozunabilirlik seviyelerine, bozunmanın başladığı 10 gün içerisinde, maddenin %10’un bozunduğu zaman ulaşılmalıdır. Madde, karmaşık, benzer yapılara sahip çok bileşenli madde olarak tanımlanmamalıdır. Bu durumda ve yeterli fikir edinildiğinde 10 günlük pencere koşulundan ve 28 günde uygulanan geçiş seviyesinden vazgeçilebilir14 veya
(b) Yalnızca BOD ve COD verilerinin bulunduğu durumlarda, BOD5/COD oranı ≥ 0,5 olduğunda;
(c) Maddenin veya karışımın, 28 günlük süre içerisinde %70'in üzerinde sulu ortamda bozunma (canlı ve/veya cansız olarak) seviyesine sahip olduğunu gösteren, ikna edici başka bilimsel kanıtlar olduğunda.

Madde sınıflandırma kategorileri ve kriterleri

Maddeler, Tablo 2.2.9.1.10.3.1 uyarınca Akut 1, Kronik 1 veya Kronik 2 kriterlerine uyuyorsa, “çevre için zararlı madde (sulu çevre) olarak sınıflandırılır. Bu maddelerle ilgili Tablo 2.2.9.1.10.3.2’de grafiksel özet verilmiştir.

 

13 Verilerin yorumlanmasına dair özel kılavuz için, bkz. Bölüm 4.1 ve GHS, Ek 9.
14 Bkz. Bölüm 4.1 ve GHS, Ek 9, paragraf A9.4.2.2.3.
 
 
Tablo 2.2.9.1.10.3.1: Sulu çevre için zararlı maddelerle ilgili kategoriler (bkz. Not 1)
(a) Akut (kısa süreli) su tehlikesi
 
NOT 1: Balık, kabuklu ve alg organizmaları, geniş bir besin zinciri basamağını ve taksonları kapsayan taşıyıcı türler olarak test edilir ve test yöntemleri yüksek standartlara sahiptir. Diğer organizmalarla ilgili veriler de göz önünde bulundurulabilir, ancak eşdeğer türleri ve test bitiş noktalarını temsil etmeleri gereklidir.
NOT 2: Maddeleri, Akut 1 ve/veya Kronik 1 olarak sınıflandırırken, aynı zamanda, toplama yöntemini uygulayabilmek için ilgili M faktörünün (bkz. 2.2.9.1.10.4.6.4) de belirtilmesi gereklidir.
NOT 3: Alg zehirliliği ErC50 (= EC50 (büyüme hızı)) değerinin sonraki en hassas türden ve yalnızca bu etkiye bağlı bir sınıflandırmadaki sonuçlardan 100 kez daha aşağıda olması durumunda, su bitkilerinin zehirliliğine işaret eden bir zehirlilik olup olmadığı dikkate alınmalıdır. Bu durumun görülmediği hallerde, hangi sınıflandırmanın uygulanacağına dair profesyonel görüşe başvurulur. Sınıflandırma ErC50 değerine göre yapılır. EC50 değerinin belirtilmediği veya EC50 değerinin kaydedilmediği durumlarda, sınıflandırma mevcut en düşük EC50 değerine göre yapılır.
NOT 4: Hızlı bozunabilirliğin olmaması, çabuk biyolojik bozunabilirliğine olmamasından veya hızlı bozunabilirliğin olmadığına dair diğer delillerden kaynaklanır. Bozunabilirlik ile ilgili deneylerle saptanmış veya hesaplanarak elde edilmiş herhangi bir yararlı veri olmaması durumunda, madde hızla bozunabilir olmayan bir madde olarak kabul edilir.
NOT 5: Deneylerle elde edilmiş BCF ≥ 500 değerine dayanarak biyolojik birikim potansiyeli saptanır veya bu değer yoksa log Kow değerinin maddenin biyolojik birikim potansiyelinin ilgili tanımlayıcısı olması kaydıyla log Kow ≥ 4 değeri biyolojik birikim potansiyelini verir. Hesaplanan log Kow değerleri, tahmini değerlerden üstündür ve hesaplanan BCF değerleri log Kow değerlerinden daha üstündür.
 
Şekil 2.2.9.1.10.3.1: Sulu çevre için uzun süreli tehlikeler gösteren maddelerin kategorileri
 
 
 

Aşağıdaki Tablo 2.2.9.1.10.3.2'de yer alan sınıflandırma şeması, maddelerin sınıflandırılması ile ilgili kriterleri özetler.
Tablo 2.2.9.1.10.3.2: Sulu çevre için tehlikeli mallar için sınıflandırma şeması
 
NOT 1: Balıklar, kabuklular ve/veya algler veya diğer su bitkileri için mg/l cinsinden L(E)C50 değerlerine dayalı akut zehirlilik şeridi (veya başka deneysel verile15 yoksa Kantitatif Yapı-Etki İlişkileri (QSAR) hesaplaması)
NOT 2: Suda çözünürlüğünün üzerinde veya 1 mg/l üzerinde üç besin zinciri basamağının hepsi için yeterli kronik verilerin mevcut olmaması halinde, maddeler çeşitli kronik kategorilere sınıflandırılır. (“Yeterli” verilerin söz konusu bitiş noktaları yeterli bir biçimde kapsadığı anlamına gelir. Genelde bu hesaplanan test verileri demektir, ancak gereksiz testlerden kaçınmak için, vaka bazında değerlendirmeyle tahmini verilere, örn. (Q)SAR, veya belirgin durumlarda uzman görüşüyle sınıflandırılabilir.
NOT 3: Balıklar veya kabuklular için mg/l cinsinde NOEC veya eşdeğer ECx değerlerine dayanan kronik zehirlilik şeridi veya kronik zehirlilik için bilinen diğer hesaplamalar.
 

Karışımlar için sınıflandırma kategorileri ve kriterleri

Karışımlar için sınıflandırma sistemi, Akut 1 ve Kronik 1 ve 2 kategorileri anlamına gelen maddeler için kullanılan kategorilerdir. Karışımın sulu çevre için tehlikelerinin sınıflandırırken mevcut tüm verilerin kullanılabilmesi için, uygun olduğu hallerde aşağıdaki varsayım yapılır ve uygulanır:
%0,1’den az bir bileşen bulunan karışımı sulu çevre için tehlikeli olarak sınıflandırılmanın uygun olduğu varsayımının (örn, yüksek derecede zehirli bileşenler durumunda olduğu gibi) olmadığı durumlarda, Akut ve/veya Kronik 1 olarak sınıflandırılan, konsantrasyonda %0,1’e eşit veya bundan daha fazla (kütlece) bulunan bileşenler ve %1’e eşit veya bundan daha fazla bulunan diğer bileşenler, karışımın “ilgili bileşenleridir.”

Sulu çevre için tehlikeleri sınıflandırma ile ilgili yaklaşım aşamalıdır ve karışımın kendisi ve karışımın bileşenleri ile ilgili mevcut bilgilerin türüne bağlıdır. Aşamalı yaklaşımın öğeleri aşağıdakileri kapsar:
(a) Test edilen karışıma dayalı sınıflandırmalar;
(b) Köprüleme prensiplerine dayalı sınıflandırma;
(c) “Sınıflandırılan bileşenlerin toplamasının” ve/veya “toplanırlık formülünün” kullanılması. Aşağıdaki şekil
 
15 Özel kılavuz GHS, Bölüm 4.1, paragraf 4.1.2.13 ve Ek 9, Başlık A9.6’da verilmiştir.
 
 
2.2.9.1.10.4.2 izlenecek sürecin genel hatlarını verir.
Şekil 2.2.9.1.10.4.2: Akut ve uzun süreli sulu çevre tehlikeleri için karışımların sınıflandırılması
ile ilgili aşamalı yaklaşım

Karışımın tamamı için zehirlilik verileri mevcut olduğunda karışımların sınıflandırılması

Bir bütün olarak karışım, su zehirliliğini saptamak için test edildiğinde, bu bilgiler maddeler için belirlenen kriterlere uygun olarak karışımı sınıflandırmak için kullanılır. Normalde sınıflandırma balıklar, kabuklular ve alg/bitkiler ile ilgili verilere (bkz.2.2.9.1.10.2.3 ve 2.2.9.1.10.2.4) dayanır. Bir bütün olarak karışım ile ilgili yeterli akut veya kronik veri yoksa, “köprüleme prensipleri” veya “toplama yöntemi” uygulanır (bkz. 2.2.9.1.10.4.4 ila 2.2.9.1.10.4.6).

Karışımların uzun süreli tehlike sınıflandırması, bozunabilirlik ve bazı durumlarda biyolojik birikim ile ilgili ek bilgi gerektirir. Bir bütün olarak karışımlarla ilgili bozunabilirlik veya biyolojik birikim verileri yoktur. Karışımlar için bozunabilirlik ve biyolojik birikim testleri, yorumlaması güç olduğundan ve bu gibi testle yalnızca tek bir madde için geçerli olabileceğinden kullanılmaz.

Akut 1 kategorisi için sınıflandırma

(a) Bir bütün olarak karışım için, L(E)C50 ≤ 1 mg/l olduğunu gösteren yeterli akut zehirlilik testi verisi (LC50 veya EC50) mevcut olduğunda:
Karışımı, Tablo 2.2.9.1.10.3.1 (a) uyarınca Akut 1 olarak sınıflandırın;
(b) Bir bütün olarak karışım için, L(E)C50(s) > 1 mg/l veya suda çözünürlüğün üstünde olduğunu gösteren yeterli akut zehirlilik testi verisi (LC50(s) veya EC50(s) mevcut olduğunda:
ADR kapsamında akut tehlike olarak sınıflandırmaya gerek yoktur.
Önceki Maddeler Sonraki Maddeler

adrbook.com - Her Hakkı Saklıdır. © 2015-2018