2.2.9.1.10.4.4.1

Karışımın kendisinin sulu çevre için tehlikesini saptamak amacıyla test edilmediği, ancak karışımın tehlikelerini yeterli bir biçimde belirlemek için tek tek bileşenler ve benzer test edilmiş karışımlar hakkında yeterli verilerin bulunduğu durumlarda, bu veriler aşağıdaki belirli köprüleme kuralları uyarınca kullanılır. Bu sayede, sınıflandırma sürecinde, hayvanlar üzerinde ek testlere gerek duymadan karışımın tehlikelerini en olası biçimde belirlenmesini sağlayacak mevcut veriler kullanılır.

2.2.9.1.10.4.4.2

Seyreltme

Yeni bir karışımın, en az zehirli özgün bileşene eşit veya bu bileşenden düşük sulu zehirlilik sınıflandırması olan ve diğer bileşenlerin sulu çevre için tehlikesini etkilemesi beklenmeyen bir seyrelticiye sahip test edilen bir madde veya karışım ile seyreltildiği durumlarda, ortaya çıkan karışım test edilen özgün karışıma veya maddeye eşdeğer olarak sınıflandırılır. Ayrıca, 2.2.9.1.10.4.5’te açıklanan yöntem de uygulanabilir.

2.2.9.1.10.4.4.3

Harmanlama

Test edilmeyen yığının sulu çevre için tehlike sınıflandırılmasının değiştiğine dair önemli bir varyasyon olduğuna inanmak için bir neden olmaması kaydıyla, bir karışımın test edilen üretim yığınının sulu çevre için tehlike sınıflandırmasının, aynı üretici tarafından veya aynı üreticinin kontrolü ile üretilen aynı ticari ürünün başka bir test edilmemiş üretim yığını ile büyük oranda eşdeğer olduğu varsayılır. Böyle bir varyasyon olduğu durumlarda, yeni sınıflandırma gereklidir.

2.2.9.1.10.4.4.4

En ciddi sınıflandırma kategorilerinde (Kronik 1 ve Akut 1) sınıflandırılan karışımların konsantrasyonu

Test edilen bir karışım Kronik 1 ve/veya Akut 1 olarak sınıflandırılırsa ve karışımın Kronik 1 ve/veya Akut 1 olarak sınıflandırılan bileşenleri daha fazla konsantre edilirse, daha fazla konsantre edilmiş olan test edilmemiş karışım, ek teste gerek olmadan test edilmiş özgün karışım ile aynı sınıflandırma kategorisinde sınıflandırılır.

2.2.9.1.10.4.4.5

Bir zehirlilik kategorisi içinde ara değerleme

Aynı bileşenlere sahip üç karışım (A, B ve C) için, A ve B karışımlarının test edildiği ve aynı zehirlilik kategorisinde olduğu durumlarda ve test edilmeyen C karışımının A ve B karışımları ile aynı zehirli aktif bileşenlere sahip olduğu ancak A ve B karışımlarındaki konsantrasyonlara ara derecedeki zehirli aktif bileşenlerin konsantrasyonlarına sahip olduğu durumlarda, C karışımının A ve B ile aynı kategoride olduğu varsayılır.

2.2.9.1.10.4.4.6

Büyük ölçüde benzer karışımlar

Aşağıda verilmiştir:

(a) İki karışım:

(i) A + B;

(ii) C + B;

(b) B bileşeninin konsantrasyonu, her iki karışımda da aynıdır;

(d) A ve C ile ilgili sulu çevreye tehlikelerine dair veriler mevcuttur ve büyük ölçüde birbirine eşdeğerdir, yani A ve C aynı tehlike kategorisindedir ve B'nin sulu çevreye zehirliliğini etkilemeleri beklenmez.

(i) veya (ii) karışımı test verilerine göre sınıflandırılmışsa, diğer karışım aynı tehlike kategorisine atanabilir.

2.2.9.1.10.4.5

Karışımın tüm bileşenleri veya yalnızca birkaç bileşeni için zehirlilik verileri mevcut olduğunda karışımların sınıflandırılması

2.2.9.1.10.4.5.1

Karışımın sınıflandırılması, sınıflandırılan bileşenlerinin konsantrasyonlarının toplamasına dayanır. “Akut” veya “Kronik” olarak sınıflandırılan bileşenlerin yüzdesi, toplama yönteminde doğrudan kullanılır. Toplama yönteminin ayrıntıları 2.2.9.1.10.4.6.1 den 2.2.9.1.10.4.6.4’e kadar verilmiştir.

2.2.9.1.10.4.5.2

Karışımlar, sınıflandırılan (Akut 1 ve/veya Kronik 1, 2 olarak) iki bileşenin kombinasyonundan veya yeterli zehirlilik test verilerinin mevcut olduğu bileşenlerden oluşabilir. Karışımdaki birden fazla bileşen için yeterli zehirlilik verileri mevcut olduğunda, bu bileşenlerin birleşik zehirliliği, zehirlilik verilerinin niteliğine bağlı olarak aşağıdaki toplanırlık formülleri (a)’yı veya (b)’yi kullanarak hesaplanır.

(a) Akut su zehirliliğine bağlı olarak:

Bu denklemde:

Ci = i bileşeninin konsantrasyonu (kütle yüzdesi);

L(E)C50i = i bileşeni (mg/l) için LC50 ya da EC50;

n = Bileşenlerin sayısı ve i 1 ila n arasındadır;

L(E)C50m = Test verisi olan karışımın kısmının L(E)C50 değeri;

Hesaplanan zehirlilik, karışımın bu parçasını daha sonra toplama yöntemini uygularken kullanılan akut tehlike kategorine atamak için kullanılır.

(b) Kronik su zehirliliğine bağlı olarak:

Bu denklemde:

Ci = Hızlı bozunabilir bileşenleri kapsayan i bileşenin konsantrasyonu (kütle yüzdesi);

Cj = Hızlı bozunabilir olmayan bileşenleri kapsayan j bileşenin konsantrasyonu (kütle yüzdesi);

NOECi = Hızlı bozunabilir bileşenlerini kapsayan i bileşeni için NOEC (veya kronik zehirlilik için bilinen diğer önlemler), mg/l cinsinden;

NOECj = Hızlı bozunabilir olmayan bileşenlerini kapsayan j bileşeni için NOEC (veya kronik zehirlilik için bilinen diğer önlemler), mg/l cinsinden;

n = Bileşenlerin sayısı, i ve j 1 ila n arasındadır;

EqNOECm = Test verisi olan karışımın kısmının eşdeğer NOEC değeri;

Böylece, eşdeğer zehirlilik, hızlı bozunabilir olmayan maddelerin hızlı bozunabilir maddelerden daha “ciddi” tehlike seviyesinde sınıflandırıldığını gösterir.

Hesaplanan eşdeğer zehirlilik, hızlı bozunabilir maddeler kriterleri (Tablo 2.2.9.1.10.3.1 (b) (ii)) uyarınca, karışımın bu parçasını daha sonra toplama yöntemini uygularken kullanılan, uzun süreli tehlike tegorisine atamak için kullanılır.

2.2.9.1.10.4.5.3

Karışımın kısmı için toplanırlık formülünü uygularken, aynı cins grubu ile ilgili olan her bileşen zehirlilik değerini kullanarak karışımın bu kısmının zehirliliğinin hesaplanması ve daha sonra elde edilen en yüksek zehirliliğin (en düşük değer) kullanılması (yani üç grubun en hassası olanının kullanılması) tercih edilir. Ancak, aynı cins grubundaki her bileşen için zehirlilik verisi mevcut olmadığında, her bileşenin zehirlilik değeri, maddelerin sınıflandırılmasına göre seçilen zehirlilik değerleri, yani kullanılan daha yüksek zehirlilik (en hassas test organizmalarından) ile aynı şekilde seçilir. Hesaplanan akut ve kronik zehirlilik, maddeler için belirtilen kriterleri kullanarak karışımın bu kısmını Akut 1 ve/veya Kronik 1 veya 2 olarak sınıflandırmak için kullanılır.

2.2.9.1.10.4.5.4

Karışım birden çok yolla sınıflandırılırsa, en ihtiyatlı sonucu veren yöntem kullanılır.

2.2.9.1.10.4.6

Toplama yöntemi

2.2.9.1.10.4.6.1

Sınıflandırma prosedürü

Genelde, karışımlar için daha ciddi bir sınıflandırma, daha düşük derecede ciddiyete sahip bir sınıflandırmadan üstündür, örneğin Kronik 1 sınıflandırması Kronik 2'den üstündür. Sonuç olarak sınıflandırmanın sonucu Kronik 1 ise sınıflandırma prosedürü tamamlanmış demektir. Kronik 1’den daha ciddi bir sınıflandırma mümkün olmadığından, sınıflandırma prosedürünü daha fazla sürdürmeye gerek yoktur.

2.2.9.1.10.4.6.2

Akut 1 kategorisi için sınıflandırma

2.2.9.1.10.4.6.2.1

Öncelikle, Akut 1 olarak sınıflandırılan tüm bileşenler göz önünde bulundurulur. Bu bileşenlerin konsantrasyonlarının toplamı (% olarak) %25’e eşit veya bundan büyükse, bütün karışım Akut 1 olarak sınıflandırılır. Hesaplama sonucunda karışım Akut 1 olarak sınıflandırılırsa, sınıflandırma prosedürü tamamlanır.

Önceki Maddeler Sonraki Maddeler