Karayolunda Tehlikeli Madde

Karışımın kısmı için toplanırlık formülünü uygularken, aynı cins grubu ile ilgili olan her bileşen zehirlilik değerini kullanarak karışımın bu kısmının zehirliliğinin hesaplanması ve daha sonra elde edilen en yüksek zehirliliğin (en düşük değer) kullanılması (yani üç grubun en hassası olanının kullanılması) tercih edilir. Ancak, aynı cins grubundaki her bileşen için zehirlilik verisi mevcut olmadığında, her bileşenin zehirlilik değeri, maddelerin sınıflandırılmasına göre seçilen zehirlilik değerleri, yani kullanılan daha yüksek zehirlilik (en hassas test organizmalarından) ile aynı şekilde seçilir. Hesaplanan akut ve kronik zehirlilik, maddeler için belirtilen kriterleri kullanarak karışımın bu kısmını Akut 1 ve/veya Kronik 1 veya 2 olarak sınıflandırmak için kullanılır.

Karışım birden çok yolla sınıflandırılırsa, en ihtiyatlı sonucu veren yöntem kullanılır.

Toplama yöntemi

Sınıflandırma prosedürü

Genelde, karışımlar için daha ciddi bir sınıflandırma, daha düşük derecede ciddiyete sahip bir sınıflandırmadan üstündür, örneğin Kronik 1 sınıflandırması Kronik 2'den üstündür. Sonuç olarak sınıflandırmanın sonucu Kronik 1 ise sınıflandırma prosedürü tamamlanmış demektir. Kronik 1’den daha ciddi bir sınıflandırma mümkün olmadığından, sınıflandırma prosedürünü daha fazla sürdürmeye gerek yoktur.

Akut 1 kategorisi için sınıflandırma

Öncelikle, Akut 1 olarak sınıflandırılan tüm bileşenler göz önünde bulundurulur. Bu bileşenlerin konsantrasyonlarının toplamı (% olarak) %25’e eşit veya bundan büyükse, bütün karışım Akut 1 olarak sınıflandırılır. Hesaplama sonucunda karışım Akut 1 olarak sınıflandırılırsa, sınıflandırma prosedürü tamamlanır.

Akut tehlikeler için karışımların, sınıflandırılan bileşenlerin konsantrasyonlarının bu şekilde toplamasına göre sınıflandırılması, aşağıdaki Tablo 2.2.9.1.10.4.6.2.2’de özetlenmiştir.

Tablo 2.2.9.1.10.4.6.2.2: Akut tehlikeler için bir karışımın, sınıflandırılan bileşenlerin konsantrasyonlarının toplamasına göre sınıflandırılması

 

Aşağıdaki şekilde sınıflandırılan bileşenlerin Aşağıdaki şekilde sınıflandırılan karışım:
Akut 1 ~ Ma ≥ %25 Akut 1

a M faktörünün açıklaması için, bkz. 2.2.9.1.10.4.6.4.

Kronik 1 ve 2 kategorileri için sınıflandırma

Karışımın Kronik 1 olarak sınıflandırılmadığı durumlarda, karışımın Kronik 2 olarak sınıflandırılması göz önünde bulundurulur. Bir karışım, Kronik 1 olarak sınıflandırılan tüm bileşenlerinin konsantrasyonlarının (% olarak) toplamının 10 ile çarpımı artı Kronik 2 olarak sınıflandırılan tüm bileşenlerinin konsantrasyonlarının (% olarak) toplamı %25’ten büyük veya buna eşit ise Kronik 2 olarak sınıflandırılır. Hesaplama sonucunda karışım Kronik 2 olarak sınıflandırılırsa, sınıflandırma prosedürü tamamlanır.

Uzun süreli tehlikeler için karışımların, sınıflandırılan bileşenlerin konsantrasyonlarının bu şekilde toplamasına göre sınıflandırılması, aşağıdaki Tablo 2.2.9.1.10.4.6.3.3’te özetlenmiştir.
Tablo 2.2.9.1.10.4.6.3.3: Uzun süreli tehlikeler için bir karışımın, sınıflandırılan bileşenlerin onsantrasyonlarının toplamasına göre sınıflandırılması
 
Aşağıdaki şekilde sınıflandırılan bileşenlerin konsantrasyonlarının (% olarak) toplamı: Aşağıdaki şekilde sınıflandırılan karışım:
Kronik 1 ~ M a ≥ %25 Kronik 1
(M ~ 10 ~ Kronik 1) + Kronik 2 ≥ %25 Kronik 2

a M faktörünün açıklaması için, bkz. 2.2.9.1.10.4.6.4.

Yüksek derecede zehirli bileşenler içeren karışımlar

1 mg/l’nin oldukça altında akut zehirliliklere ve/veya 0,1 mg/l’nin (hızlı azaltılabilir değilse) ve 0,01 mg/l’nin (hızlı bozunabilirse) oldukça altında kronik zehirliliklere sahip Akut 1 ve Kronik 1 bileşenleri, karışımın zehirliliğini etkileyebilir ve bu bileşenler toplama yöntemini uygularken artırılmış ağırlıkta verilir. Bir karışım akut veya Kronik 1 olarak sınıflandırılan bileşenleri içerdiğinde, yalnızca yüzdelerin toplanması yerine bir faktör ile Akut 1 ve Kronik 1 bileşenlerinin konsantrasyonlarını çarpıp, ağırlıklı toplam kullanarak 2.2.9.1.10.4.6.2 ve 2.2.9.1.10.4.6.3’te belirtilen aşamalı yaklaşım uygulanır. Bu, Tablo 2.2.9.1.10.4.6.2.2'nin sol sütunundaki "Akut 1" konsantrasyonunun ve Tablo 2.2.9.1.10.4.6.3.3’ün sol sütunundaki “Kronik 1” konsantrasyonunun uygun çarpım faktörü ile çarpıldığı anlamına gelir. Bu bileşenlere uygulanacak çarpım faktörleri, aşağıdaki Tablo 2.2.9.1.10.4.6.4’te özetlendiği üzere zehirlilik değeri kullanarak belirlenir. Bu nedenle, Akut 1 ve/veya Kronik 1 bileşenlerini içeren bir karışımı sınıflandırmak amacıyla sınıflandıran kimsenin toplama yöntemini uygulamak için M faktörünün değerini bilmesi gerekir. Alternatif olarak, karışımdaki tüm yüksek derecede zehirli bileşenler için zehirlilik verisi mevcut olduğunda ve belirli akut ve/veya kronik zehirlilik verisi olmayanlar dahil diğer tüm bileşenlerin düşük zehirliliğe sahip olduğu veya hiç zehirli olmadığına ve karışımın çevre için tehlikeli olmasına önemli bir katkısı olmadığına dair makul kanıtlar olduğunda, toplanırlık formülü (bkz. 2.2.9.1.10.4.5.2) kullanılabilir.
Tablo 2.2.9.1.10.4.6.4: Karışımların yüksek derecede zehirli bileşenleri için çarpım faktörleri
 
a Hızlı bozunabilir olmayan.
b Hızlı bozunabilir.

 

Yararlı herhangi bilgiye sahip olmayan bileşenlerin olduğu karışımların sınıflandırılması

İlgili bir veya birden fazla bileşenle ilgili akut ve/veya kronik su zehirliliğine dair yararlı herhangi bilginin olmaması durumunda, karışımın kesin bir tehlike kategorisine atanamadığı sonucuna varılır. Bu durumda, karışım aşağıdaki ek ifadeyle birlikte yalnızca bilinen bileşenlere dayanarak sınıflandırılır: "Karışımın yüzde x’i, sulu çevreye tehlikesi bilinmeyen bileşen (bileşenler) içerir."

1272/2008/EC16 sayılı Tüzük uyarınca çevre için tehlikeli (sulu çevre için) olarak tanımlanan maddeler ve karışımlar
2.2.9.1.10.3 ve 2.2.9.1.10.4 kriterleri uyarında sınıflandırmak için verilerin mevcut olmaması durumunda, karışım veya madde:
(a) 1272/2008/EC16 sayılı Tüzük uyarınca Su Akut 1, Su Kronik 1 veya Su Kronik 2 kategorisine (kategorilerine) atanırsa veya 1272/2008/EC16 sayılı Tüzük, risk ifadesi (ifadeleri) R50, R50/53 veya R51/53, 67/548/EEC3 veya 1999/45/EC4 uyarınca halen ilgiliyse, çevre için tehlikeli madde (sulu çevre) olarak sınıflandırılır;
(b) Adı geçen Direktifler veya Tüzük uyarınca böyle bir risk ifadesi veya kategorisine atanmazsa, çevre için tehlikeli madde (sulu çevre) düşünülmeyebilir.

2.2.9.1.10.3, 2.2.9.1.10.4 veya 2.2.9.1.10.5 hükümleri uyarınca, çevre için tehlikeli mallar (sulu çevre) olarak sınıflandırılan maddelerin veya karışımların atanması
ADR kapsamında başka bir şekilde sınıflandırılmadıkça çevre için tehlikeli mallar (sulu evre) olarak sınıflandırılan maddeler ve karışımlar aşağıdakilere atanır:
UN No. 3077 ÇEVRE İÇİN TEHLİKELİ MADDE, KATI, B.B.B. VEYA UN No. 3082 ÇEVRE İÇİN TEHLİKELİ MADDE, SIVI, B.B.B. Paketleme grubu III’e atanırlar.

Genetik yapısı değiştirilmiş mikroorganizmalar veya organizmalar

Genetik yapısı değiştirilmiş mikroorganizmalar ve genetik yapısı değiştirilmiş organizmalar, genetik mühendisliği aracılığıyla doğal bir şekilde gerçekleşmeyecek bir biçimde kasıtlı olarak genetik malzemesi değiştirilen mikroorganizmalar ve organizmalardır. Zehirli maddelerin veya bulaşıcı maddelerin tanımını karşılamayan ancak normalde doğal üremenin sonucu olmayan bir şekilde hayvanları, bitkileri veya mikrobiyolojik maddeleri değiştirebilecek nitelikteyseler, Sınıf 9'a (UN No. 3245) atanırlar.
NOT 1: Bulaşıcı, genetik yapısı değiştirilmiş mikroorganizmalar ve organizmalar Sınıf 6.2 maddeleridir ve UN No.ları 2814, 2900 veya 3373’tür.
NOT 2: Menşei, güzergah üzerindeki ve nihai ülke yetkili kurumları tarafında kullanımına izin verildiğinde, genetik yapısı değiştirilmiş mikroorganizmalar veya organizmalar ADR hükümlerine tabi değildir 17.
NOT 3: Canlı hayvanlar, Sınıf 9'da sınıflandırılmış genetik yapısı değiştirilmiş mikroorganizmaları taşıma için kullanılamaz; ancak madde başka bir şekilde taşınamıyorsa, bu kural bozulabilir. Genetik yapısı değiştirilmiş canlı hayvanlar, menşei ve nihai ülkelerin yetkili kurumlarının şartları ve koşulları uyarınca taşınır.
 
3 Tehlikeli malların sınıflandırılması, ambalajlanması ve etiketlenmesine ilişkin kanunsal yaklaşımlar, yönetmelikler ve idari hükümlere ilişkin 67/548/EEC sayılı, 27 Haziran 1967 tarihli Konsey Direktifi (Avrupa Toplulukları Resmi
Yayını, No L 196,16 Ağustos 1967).
4 Tehlikeli müstahzarların sınıflandırılması, ambalajlanması ve etiketlenmesi ile ilgili Üye Ülkelerinin kanunsal yaklaşımlarına, yönetmeliklerine ve idari hükümlerine ilişkin Avrupa Parlamentosu’nun ve Konseyi’nin 1999/45/EC sayılı ve 31 Mayıs 1999 tarihli Direktifi (Avrupa Toplulukları Resmi Gazetesi No. L200, 30 Temmuz 1999).
16 Maddelerin ve karışımların sınıflandırılması, etiketlenmesi ve ambalajlanması ile ilgili Avrupa Parlamentosu’nun ve Konseyi’nin 1272/2008/EC sayılı ve 16 Aralık 2008 tarihli Tüzüğü (Avrupa Birliği Resmi Gazetesi No. L 353, 30 Aralık 2008)
17 Özellikle bkz. genetik yapısı değiştirilmiş organizmaların çevreye bilinçli olarak bırakılmasına ilişkin Avrupa Parlamentosu'nun ve Konseyi'nin 2001/18/EC sayılı Direktifi Kısım C ve Avrupa Topluluğu için yetkilendirme prosedürlerini belirleyen, ilga edici 90/220/EEC sayılı Konsey Direktifi (Avrupa Topluluğu Resmi Gazetesi, No. L 106, 17 Nisan 2001, sf. 8-14).

 

Önceki Maddeler Sonraki Maddeler

adrbook.com - Her Hakkı Saklıdır. © 2015-2018