Karayolunda Tehlikeli Madde
Ölçümlerle belirlendiği üzere, gövdenin içindeki ve dışındaki elektriksel yüzey direnci, 109 ohm'dan
fazla olmayacaktır. Buna, metal veya karbon ağı gibi, reçinelere ve laminatlar arası iletken levhalara
katkı maddelerinin eklenmesiyle ulaşılabilir.
Ölçümlerle belirlendiği üzere, toprağa boşaltım direnci 10^7ohm'dan fazla olmayacaktır
Gövdenin tüm bileşenleri elektriksel olarak birbirlerine, tankın hizmet ve yapısal teçhizatına ve aracın
kendisine bağlanacaktır. Birbirleriyle temas halindeki bileşenler ile donanım arasındaki direnç 10
ohm'u aşmayacaktır.
Her üretilen tank veya gövde örneği üzerinde, yetkili makam tarafından kabul edilmiş bir
prosedüre göre, başlangıçta elektriksel yüzey direnci ve boşaltma direnci ölçümleri yapılacaktır.
Her tankın toprağa boşaltma direnci, periyodik muayenenin bir parçası olarak, yetkili makam
tarafından kabul edilmiş bir prosedüre göre ölçülecektir.
Teçhizat parçaları
6.8.2.2.1, 6.8.2.2.2 ve 6.8.2.2.4'ten 6.8.2.2.8'e kadar olan maddelerdeki zorunluluklar geçerli olacaktır.
Ayrıca, Bölüm 3.2, Tablo A, Sütun (13)'te bir giriş olarak gösterilmişse, 6.8.4 (b) (TE)'nin özel
koşulları da geçerli olacaktır.
Tip testi ve onay
FRP tank tipinin herhangi bir tasarımı söz konusu olduğunda, malzemeleri ve temsili bir
prototipi, aşağıda ana hatları verilen tasarım tipi testine tabi tutulacaktır.
Malzeme testi
Kullanılan reçinelerle ilgili olarak, EN ISO 527-5:2009’a veya EN ISO 527-4:1997’ye göre
kırılmadaki uzama ve ISO 75-1:2013’e göre ısıl eğilme sıcaklığı saptanacaktır.
Gövdeden kesilen parçalar üzerinde aşağıdaki özellikler saptanacaktır. Gövdeden parçaların
kesilerek alınması mümkün değilse, sadece paralel olarak üretilen örnekler kullanılabilecektir. Testten
önce, mevcut tüm astarlar kaldırılacaktır.
Testler şunları kapsayacaktır:
- Gövde cidarının ortasından ve kenarlarından alınan laminatların kalınlığı;
- Güçlendirme katmanlarının cam kütle içeriği ve kompozisyonu, yerleştirilmesi ve
düzenlenmesi;
- EN ISO 527-5:2009’a veya EN ISO 527-4:1997’ye göre gerilim yönlerindeki çekme
mukavemeti, kırılmadaki uzaması ve elastiklik modülü. Ayrıca ultrason yöntemiyle
reçinenin kırılmadaki uzaması belirlenecektir.
- EN ISO 14125:1998 + AC:2002 + A1:2011’e göre, asgari 50 mm genişliğine ve cidar
kalınlığının en az 20 katı kadar destek mesafesine sahip bir numune kullanılarak 1000 saatlik
bir süre boyunca yürütülen bükme sünmesi testi yoluyla saptanan bükme dayanımı ve sapma.
Ayrıca, sünme faktörü α ile eskime faktörü β de bu testle EN 978:1997’ye uygun şekilde
belirlenecektir.
Bağlantıların laminatlar arası kayma mukavemeti, EN ISO 14130:1997'ye göre temsili
örnekler üzerinde çekme testi yapılarak ölçülecektir.
Gövdenin taşınan maddelerle kimyasal olarak uyumluluğu, yetkili makamun onayı alınarak,
aşağıdaki yöntemlerden biriyle gösterilecektir. Bu gösterim, gövdenin kimyasal olarak bozulması,
maddenin kritik tepkimelerinin başlaması ve ikisinin arasındaki tehlikeli tepkimeler dahil
olmak üzere, gövde ve donanım malzemelerinin taşınmakta olan maddelerle uyumunun tüm yönlerini
ortaya koyacaktır.
- Gövdenin bozukluklarını belirlemek için, kaynaklı iç astarlar dahil gövdeden alınan temsili
örnekler, EN 61:1977'ye göre 50°C derecede 1000 saat süreyle kimyasal uyum testine tabi
tutulacaktır. Kullanılmamış bir örnekle karşılaştırıldığında, EN 978:1997'ye göre yapılan
bükme testi ile ölçülen dayanıklılık kaybı ve elastiklik modülü, %25'i aşmayacaktır.
Tabakaların ve astarların ayrılması, pürüzlülük, çatlaklar, kabarcıklar, oyuklaşma etkileri kabul
edilemez.
- Söz konusu doldurulan maddelerin verilen sıcaklıklar, süreler ve ilgili diğer hizmet
koşullarında gövde malzemeleriyle uyumluluğu konusundaki olumlu deneyimlerin kabul
edilmiş ve belgelenmiş verileri.
- Konuyla ilgili olarak yayınlanmış ve yetkili makam tarafından kabul edilebilir olan
literatürde, standartlarda veya diğer kaynaklarda bulunan teknik veriler.