Karayolunda Tehlikeli Madde
Akut 1 kategorisi için sınıflandırma
(a) Bir bütün olarak karışım için, L(E)C50 ≤ 1 mg/l olduğunu gösteren yeterli akut zehirlilik testi
verisi (LC50 veya EC50) mevcut olduğunda:
Karışımı, Tablo 2.2.9.1.10.3.1 (a) uyarınca Akut 1 olarak sınıflandırın;
(b) Bir bütün olarak karışım için, L(E)C50(s) > 1 mg/l veya suda çözünürlüğün üstünde olduğunu
gösteren yeterli akut zehirlilik testi verisi (LC50(s) veya EC50(s) mevcut olduğunda:
ADR kapsamında akut tehlike olarak sınıflandırmaya gerek yoktur.
Kronik 1 ve 2 kategorileri için sınıflandırma
(a) Bir bütün olarak karışım için, test edilen karışımın ECx veya NOEC değerlerinin ≤ 1mg/l
olduğunu gösteren yeterli kronik zehirlilik verisi (ECx veya NOEC) mevcut olduğunda:
(i) Mevcut bilgiler, karışımdaki ilgili bileşenlerin hızlı bozunabilir olduğunu
gösteriyorsa, karışımı, Tablo 2.2.9.1.10.3.1 (b) (ii) uyarınca Kronik 1 veya 2 olarak
sınıflandırın; (Hızlı bozunabilir);
(ii) Diğer tüm durumlarda karışımı, Tablo 2.2.9.1.10.3.1 (b) (i) (hızlı bozunabilir
olmayan) uyarınca Kronik 1 veya 2 olarak sınıflandırın;
(b) Bir bütün olarak karışım için, test edilen karışımın ECx(s) veya NOEC(s) değerleri > 1mg/l veya
suda çözünürlüğün üzerinde olduğunu gösteren yeterli kronik zehirlilik verisi (ECx veya NOEC)
mevcut olduğunda:
ADR kapsamında uzun vadeli tehlike olarak sınıflandırmaya gerek yoktur.
Karışımın tamamı için zehirlilik verileri mevcut olmadığında karışımların sınıflandırılması: bağlantı kurma
ilkeleri
Karışımın kendisinin su ortamına tehlikesini saptamak amacıyla test edilmediği, ancak karışımın
tehlikelerini yeterli bir biçimde belirlemek için tek tek bileşenler ve benzer test edilmiş karışımlar hakkında
yeterli verilerin bulunduğu durumlarda, bu veriler aşağıdaki belirli bağlantı kurma kuralları uyarınca
kullanılır. Bu sayede, sınıflandırma sürecinde, hayvanlar üzerinde ek testlere gerek duymadan karışımın
tehlikelerini en olası biçimde belirlenmesini sağlayacak mevcut veriler kullanılır.
Seyreltme
En az zehirli özgün bileşene eşit veya bu bileşenden düşük su zehirliliği sınıflandırmasına giren ve diğer
bileşenlerin su ortamına yönelik tehlikesini etkilemesi beklenmeyen bir seyreltici kullanarak sahip test
maddesinin veya bir maddenin seyreltilmesi ile yeni bir karışımın ede edildiği durumlarda, ortaya çıkan
karışım test edilen özgün karışım veya maddeye eşdeğer olarak sınıflandırılır. Alternatif olarak,
2.2.9.1.10.4.5'te açıklanan yöntem de uygulanabilir.
Harmanlama
Test edilmeyen serinin su ortamı için tehlike sınıflandırmasının değiştiğine dair önemli bir değişiklik
olduğuna inanmak için bir neden olmaması kaydıyla, bir karışımın test edilen üretim serisinin su ortamı için
tehlike sınıflandırmasının, aynı üretici tarafından veya aynı üreticinin kontrolü ile üretilen aynı ticari
ürünün başka bir test edilmemiş üretim serisi ile büyük oranda eşdeğer olduğu varsayılır. Bahsi geçen
türden bir değişiklik olduğu durumlarda, yeni sınıflandırma gereklidir.
En ciddi sınıflandırma kategorilerinde (Kronik 1 ve Akut 1) sınıflandırılan karışımların konsantrasyonu
Test edilen bir karışım Kronik 1 ve/veya Akut 1 olarak sınıflandırılırsa ve karışımın Kronik 1 ve/veya Akut
1 olarak sınıflandırılan bileşenleri daha fazla yoğunlaştırılırsa, daha fazla yoğunlaştırılmış olan test
edilmemiş karışım, ek teste gerek olmadan test edilmiş özgün karışım ile aynı sınıflandırma kategorisinde
sınıflandırılır.
Bir zehirlilik kategorisi içinde ara kestirim
Aynı bileşenlere sahip üç karışım (A, B ve C) için, A ve B karışımlarının test edildiği ve aynı zehirlilik
kategorisinde olduğu durumlarda ve test edilmeyen C karışımının A ve B karışımları ile aynı zehirli aktif
bileşenlere sahip olduğu, ancak A ve B karışımlarındaki konsantrasyonlara aracılık eden zehirli aktif bileşe
konsantrasyonlarına sahip olduğu durumlarda, C karışımının A ve B ile aynı kategoride olduğu varsayılır.
Büyük ölçüde benzer karışımlar
Aşağıdakiler dikkate alınarak:
(a) İki karışım:
(i) A + B;
(ii) C + B;
(b) B bileşeninin konsantrasyonu, her iki karışımda da aynıdır;
(c) (i) karışımındaki A bileşeninin konsantrasyonu (ii) karışımındaki C bileşenininkiyle aynıdır;
(d) A ve C ile ilgili su ortamına ilişkin tehlikelere dair veriler mevcuttur ve büyük ölçüde birbirine
eşdeğerdir, yani A ve C aynı tehlike kategorisindedir ve B'nin su ortamına ilişkin zehirliliğini
etkilemeleri beklenmez.
(i) veya (ii) karışımı test verilerine göre sınıflandırılmışsa, diğer karışım aynı tehlike kategorisine atanabilir.
Karışımın tüm bileşenleri veya yalnızca birkaç bileşeni için zehirlilik verileri mevcut olduğunda karışımların sınıflandırılması
Karışımın sınıflandırılması, sınıflandırılan bileşenlerinin konsantrasyonlarının toplamına dayanır. "Akut"
veya "Kronik" olarak sınıflandırılan bileşenlerin yüzdesi, toplama yönteminde doğrudan kullanılır. Toplama
yönteminin ayrıntıları 2.2.9.1.10.4.6.1 ila 2.2.9.1.10.4.6.4 arasında verilmiştir.
Karışımlar, sınıflandırılan (Akut 1 ve/veya Kronik 1, 2 olarak) iki bileşenin kombinasyonundan veya yeterli
zehirlilik test verilerinin mevcut olduğu bileşenlerden oluşabilir. Karışımdaki birden fazla bileşen için
yeterli zehirlilik verileri mevcut ise, bu bileşenlerin birleşik zehirliliği, zehirlilik verilerinin niteliğine bağlı
olarak aşağıdaki toplanabilirlik formülleri (a)'yı veya (b) kullanılarak hesaplanır.
(a) Akut su zehirliliğine bağlı olarak:
bu denklemde:
Ci = i bileşeninin konsantrasyonu (kütle yüzdesi);
L(E)C50i = i bileşeni (mg/l) için LC50 ya da EC50;
N = Bileşenlerin sayısı ve i 1 ila n arasındadır;
L(E)C50m = Karışımın test verisi olan kısmının L(E)C50 değeri;
Hesaplanan zehirlilik, karışımın bu parçasını daha sonra toplama yöntemini uygularken
kullanılan akut tehlike kategorisine atamak için kullanılır.
(b) Kronik su zehirliliğine bağlı olarak:
bu denklemde:
Ci = Hızlı bozunabilir bileşenleri kapsayan i bileşenin konsantrasyonu (kütle
yüzdesi);
Cj = Hızlı bozunabilir olmayan bileşenleri kapsayan j bileşenin konsantrasyonu
(kütle yüzdesi);
NOECi = Hızlı bozunabilir bileşenlerini kapsayan i bileşeni için NOEC (veya kronik
zehirlilik için bilinen diğer önlemler), mg/l cinsinden;
NOECj = Hızlı bozunabilir olmayan bileşenlerini kapsayan j bileşeni için NOEC
(veya kronik zehirlilik için bilinen diğer önlemler), mg/l cinsinden;
n = Bileşenlerin sayısı, i ve j 1 ila n arasındadır;
EqNOECm = karışımın test verisi olan kısmının eşdeğer NOEC değeri;
Böylece, eşdeğer zehirlilik, hızlı bozunabilir olmayan maddelerin hızlı bozunabilir maddelerden
daha "ciddi" tehlike seviyesinde sınıflandırıldığını gösterir.
Hesaplanan eşdeğer zehirlilik, hızlı bozunabilir maddelere ilişkin kriterler (Tablo 2.2.9.1.10.3.1
(b) (ii)) uyarınca, karışımın daha sonra toplama yöntemini uygularken kullanılan bu parçasına
bir uzun süreli tehlike kategorisi atamak için kullanılır.
Karışımın bir kısmı için toplanabilirlik formülünü uygularken, aynı taksonomik grup (balıklar, kabuklular
veya algler) ile ilgili olan her bileşen zehirlilik değerini kullanarak karışımın bu kısmının zehirliliğinin
hesaplanması ve daha sonra elde edilen en yüksek zehirliliğin (en düşük değer) kullanılması (yani üç
grubun en hassası olanının kullanılması) tercih edilir. Ancak, aynı taksonomik gruptaki her bileşen için
zehirlilik verisi mevcut değil ise, her bileşenin zehirlilik değeri, maddelerin sınıflandırılmasına göre seçilen
zehirlilik değerleri, yani kullanılan daha yüksek zehirlilik (en hassas test organizmalarından) ile aynı
şekilde seçilir. Hesaplanan akut ve kronik zehirlilik, maddeler için belirtilen kriterleri kullanarak karışımın
bu kısmını Akut 1 ve/veya Kronik 1 veya 2 olarak sınıflandırmak için kullanılır.
Karışım birden çok yöntemle sınıflandırılırsa, en ihtiyatlı sonucu veren yöntem kullanılır.