Karayolunda Tehlikeli Madde

Çevreye zararlı maddeler

(Silindi)

Su ortamını kirleticileri maddeler

Çevreye zararlı maddeler (su ortamı)

Genel tanımlar

Çevreye zararlı maddeler, su ortamını kirleten sıvı veya katı maddelerin yanı sıra bu maddeleri çözeltilerini
ve karışımlarını (müstahzarlar ve atıklar gibi) da kapsar.
2.2.9.1.10 amaçları uyarınca, "madde" ürünün veya kullanılan işlemden doğan katışkıların kararlılığını
korumak için gerekli katkılar dahil, maddenin kararlılığını etkilemeden veya bileşimini değiştirmeden
ayrılabilecek çözücüler hariç olmak üzere üretim işlemi sırasında elde edilen veya doğal haldeki kimyasal
elementler ve bu elementlerin bileşikleri anlamına gelir.

Su ortamı söz konusu olduğunda, suda yaşayan organizmalar ve parçası oldukları su ekosistemi
düşünülebilir9. Bu nedenle, tehlikenin tanımlanması için maddenin veya karışımın su zehirliliği temel alınır,
ancak bozunma ve biyolojik birikim davranışı ile ilgili daha fazla bilgiye dayanarak bu değişebilir.

Aşağıdaki sınıflandırma prosedürü, tüm maddelere ve karışımlara uygulanır, ancak bazı durumlarda (örn.,
metaller veya suda az çözünen inorganik bileşikler) özel kılavuz gereklidir10.

Aşağıdaki tanımlar, işbu başlıkta kullanılan kısaltmalar veya terimlere uygulanır:
- BCF: Biyo-yoğunlaşma Faktörü;
- BOD: Biyokimyasal Oksijen İhtiyacı;
- COD: Kimyasal Oksijen İhtiyacı;
- GLP: İyi Laboratuar Uygulamaları;
- ECx: %x yanıtı ile ilgili konsantrasyon;
- EC50: %50 azami yanıta neden olan maddenin etkin konsantrasyonu;
- ErC50: Büyümenin azalması anlamında EC50;
- Kow: oktanol / su ayrılım katsayısı;
- LC50 (%50 ölümcül konsantrasyon): Sudaki bir maddenin, bir test hayvanları grubunun
%50'sinin (yarısının) ölüme neden olan konsantrasyonu;
- L(E)C50: LC50 veya EC50;
- NOEC (Hiçbir Etki Gözlenmeyen Konsantrasyon): İstatistiksel olarak anlamlı olumsuz etkiye
sahip en düşük test konsantrasyonunun altındaki test konsantrasyonu. NOEC, kontrol ile
karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir olumsuz etkiye sahip değildir;
- OECD Test Kılavuzları: Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü (OECD) tarafında yayımlanan
test kılavuzları.
_____________________
9 Bu kural, insan sağlığına etkisi gibi su ortamının etkileri dışındaki etkilerin göz önünde bulundurulmasını
gerektiren su ortamını kirleticileri maddeler için geçerli değildir.
10 Bu, GHS Ek 10'da bulunabilir

Tanımlar ve veri zorunlulukları

Çevre için tehlikeli malların (sulu çevre) sınıflandırılması ile ilgili temel öğeler şunlardır:
(a) Akut su zehirliliği;
(b) Kronik su zehirliliği;
(c) Potansiyel veya gerçek biyolojik birikim;
(d) Organik kimyasalların bozunması (canlı veya cansız).

Uluslararası uyumluluğa sahip test yöntemlerinden elde edilen veriler tercih edilir, ancak eşdeğer oldukları
düşünüldüğünde ulusal yöntemlerden elde edilen veriler de kullanılabilir. Genellikle, tatlı suda veya
denizde yaşayan türlerin zehirlilik verilerinin eşdeğer veri olduğu ve tercihen OECD Test Kılavuzlarına
veya İyi Laboratuar Uygulamaları (GLP) ilkeleri uyarınca elde edilmiş olduğu düşünülür. Bu gibi verilerin
bulunmadığı durumlarda, sınıflandırma mevcut en iyi verilere göre yapılır.

Akut su zehirliliği, bir maddenin, maddeyle kısa süreli su teması sonucunda bir organizmaya zarar
verebilecek yapısal özelliği anlamına gelir.
Akut (kısa süreli) tehlike, sınıflandırma amaçları uyarınca, bu kimyasalın bulunduğu suya kısa süreli maruz
kalma sırasında, organizma için akut zehirliliğinin neden olduğu kimyasal tehlike anlamına gelir.
Akut su zehirliliği, balık kullanılarak 96 saatlik LC50 (OECD Test Kılavuzu 203 veya eşdeğeri) değeri, bir
kabuklu türü kullanılarak 48 saatlik EC50 (OECD Test Kılavuzu 202 veya eşdeğeri) değeri ve/veya bir alg
türü kullanılarak 72 veya 96 saatlik EC50 (OECD Test Kılavuzu 201 veya eşdeğeri) değeri ile saptanır. Bu
türlerin, tüm su organizmalarını temsil ettiği düşünülür veya test yöntemi uygunsa Küçük Sumercimeği gibi
diğer türlere ait veriler de göz önünde bulundurulabilir.

Kronik su zehirliliği, organizmanın yaşam döngüsü ile ilgili olarak suya maruz kalması sırasında su
organizmalarında olumsuz etkilere neden olan bir maddenin yapısal özelliği anlamına gelir.
Uzun süreli tehlike, sınıflandırma amaçları uyarınca, su ortamında uzun süre bulunmasının ardından kronik
zehirliliğin neden olduğu kimyasal tehlike anlamına gelir.
Kronik zehirlilik verileri, akut zehirlilik verilerine göre daha az bulunur ve kronik zehirlilik için test
prosedürleri daha az standartlaştırılmıştır. OECD Test Kılavuzları 210 (Balık Hayatın İlk Evresi) veya 211
(Su Piresi Üremesi) ve 201 (Alg Büyümesinin Engellenmesi) uyarınca elde edilen veriler kabul edilebilir.
Geçerli ve uluslararası kabul görmüş diğer testler de kullanılabilir. NOEC veya diğer eşdeğer ECx
kullanılır.

Biyolojik birikim tüm maruz kalma (hava, su, tortu/toprak ve yiyecek) çeşitlerinden ötürü bir organizmaya
bir maddenin girmesi, dönüşmesi ve eliminasyonunun net sonucu anlamına gelir.
Biyolojik birikim potansiyeli, oktanol / su ayrılım katsayısı kullanarak saptanır ve genellikle OECD Test
Kılavuzu 107 veya 117 uyarınca saptanan log Kow olarak bildirilir. Bu, biyolojik birikim potansiyelini
gösterse de deneysel olarak elde edilen Biyo-yoğunlaşma Faktörü (BCF), daha iyi bir ölçüm verir ve
mümkün olduğunca tercih edilmelidir. BCF, OECD Test Kılavuzu 107, 117 veya 123 uyarınca saptanır.

Bozunma organik moleküllerin küçük moleküllere ve daha sonra karbon dioksit, su ve tuzlara ayrılması
anlamına gelir.
Çevresel bozunma, biyotik veya abiyotik olabilir (örn. hidroliz) ve kullanılan kriterler bunu yansıtır. Çabuk
biyolojik bozunma OECD Test Kılavuzu 301'deki biyolojik bozunabilirlik testleri (A-F) kullanarak kolayca
tanımlanır. Bu testlerden geçiş seviyesi, çoğu ortamda hızlı bozunmanın göstergesi olarak düşünülür.
Bunlar tatlı su testleridir ve bu nedenle denizler için daha uygun olan OECD Test Kılavuzu 306'nın
sonuçları da dahil edilir. Bu gibi verilerin bulunmadığı durumlarda BOD5 (5 günlük) / COD oranı ≥ 0,5
hızlı bozunmanın göstergesi olarak düşünülür.
Hızlı bozunabilirliği tanımlarken hidroliz gibi abiyotik bozunma, primer bozunma, biyotik ve abiyotik
bozunma, susuz ortamda bozunma ve çevrede kanıtlanmış hızlı bozunma göz önünde bulundurulabilir11.
Aşağıdaki kriterlere uyan maddelerin çevrede hızlı bozunabilir olduğu düşünülür:
(a) 28 günlük biyolojik bozunabilirlik çalışmalarında, aşağıdaki bozunma seviyeleri elde
edildiğinde:
(i) Çözünmüş organik karbon testlerinde: 70%;
(ii) Oksijen tükenmesi veya karbon dioksit üretimi testlerinde: Teorik maksimumların
%60'ı;
Madde, yapısal olarak benzer, karmaşık, çok bileşenli madde olarak tanımlanmadıkça, söz
konusu biyolojik bozunabilirlik seviyelerine, maddenin %10'un bozunduğu zaman süre olarak
kabul edilen, bozunmanın başlamasından sonraki 10 gün içerisinde, ulaşılmalıdır. Bu durumda
ve yeterli gerekçe varsa, 10 günlük süre koşulundan ve 28 gün üzerinden uygulanan geçiş
seviyesinden vazgeçilebilir12 veya
(b) Yalnızca BOD ve COD verilerinin bulunduğu durumlarda, BOD5 / COD oranı ≥ 0,5 olduğunda
veya
(c) Maddenin, 28 günlük süre içerisinde %70'in üzerinde su ortamında bozunma (biyotik ve/veya
abiyotik) seviyesine sahip olduğunu gösteren, ikna edici başka bilimsel kanıtlar olduğunda.

 

Madde sınıflandırma kategorileri ve kriterleri

Önceki Maddeler Sonraki Maddeler

adrbook.com - Her Hakkı Saklıdır. © 2015-2018