Malzemeler ve gövdeler
(a) Şunların taşınmasına yönelik gövdeler:
- Sınıf 2 kapsamındaki sıkıştırılmış, sıvılaştırılmış veya çözünmüş gazlar;
- Sınıf 4.2 kapsamındaki UN No. 1380, 2845, 2870, 3194 ve 3391 ila 3394 ve
- Sınıf 8 kapsamındaki UN No. 1052 hidrojen florür (susuz) ile %85'ten fazla hidrojen
florürlü UN No. 1790 hidroflorik asit
çelikten mamul olacaktır;
(b) Aşağıdakilerin taşınmasına yönelik ince tanecikli çeliklerden mamul gövdeler:
- Sınıf 2 kapsamındaki korozif gazlar ile UN No. 2073 amonyak çözeltisi ve
- Sınıf 8 kapsamındaki UN No. 1052 hidrojen florür (susuz) ile %85'ten fazla hidrojen
florürlü UN No. 1790 hidroflorik asit
termal gerilmelerin giderilmesi için ısıl işleme tabi tutulacaktır.
(c) Sınıf 2 kapsamındaki soğutularak sıvılaştırılmış gazların taşınmasına yönelik gövdeler çelik,
alüminyum, alüminyum alaşımı, bakır veya bakır alaşımından (örneğin pirinç) yapılmış
olacaktır. Bununla birlikte, bakır veya bakır alaşımından yapılmış olan gövdelere sadece
asetilen içermeyen gazlar için izin verilecektir; bununla birlikte, etilen fazla %0,005 oranında
asetilen içerebilir;
(d) Sadece gövdelerin, bağlantılarının ve aksesuarlarının en düşük ve en yüksek çalışma
sıcaklıklarına uygun olan malzemeler kullanılabilir.
Gövdelerin üretiminde aşağıdaki malzemelerin kullanımına izin verilmektedir:
(a) En düşük çalışma sıcaklığında kılcal çatlaklara maruz kalmayan çelikler (bkz. 6.8.5.2.1):
- yumuşak çelikler (Sınıf 2 kapsamındaki soğutularak sıvılaştırılmış gazlar hariç);
- ince tanecikli çelikler, -60 °C sıcaklığına kadar;
- nikel çelikler (%0,5 ile 9 arası nikel ihtiva eden), nikel içeriğine bağlı olarak -196 °C
sıcaklığına kadar;
- östenitik krom-nikel çelikleri, -270 °C sıcaklığına kadar;
(b) En az %99,5 saflıktaki alüminyum veya alüminyum alaşımları (bkz. 6.8.5.2.2);
(c) En az %99,9 saflıktaki oksijeni giderilmiş bakır veya %56'dan fazla bakır içeren bakır alaşımı
(bkz. 6.8.5.2.3).
(a) Çelik, alüminyum veya alüminyum alaşımından yapılmış olan gövdeler ya dikişsiz ya da
kaynaklı olacaktır;
(b) Östenitik çelik, bakır veya bakır alaşımından yapılmış olan gövdeler sert lehimli olabilir.
Bağlantı parçaları ve aksesuarlar gövdelere vidalanmış veya aşağıdaki şekilde oraya sabitlenmiş olabilir:
(a) Çelik, alüminyum veya alüminyum alaşımından yapılmış olan gövdeler: kaynakla;
(b) Östenitik çelik, bakır veya bakır alaşımından yapılmış olan gövdeler: kaynakla veya sert
lehimle.
Gövdelerin ve onların araca, alt şasiye veya konteynerdeki şasiye bağlantıları şunu temin edecektir: yük
taşıma bileşenlerinin sıcaklıklarındaki herhangi bir düşüş bu gövdenin ve bu bağlantıların kırılgan hale
gelmesi kesinlikle engellenecektir. Gövdelerin bağlantı elemanları, gövdenin en düşük sıcaklıklarda olması
durumunda bile, mekanik özelliklerinin korunması sağlanacak şekilde tasarlanacaktır.
Test zorunlulukları
Çelik gövdeler
Gövdelerin ve kaynak kabarcıklarının yapımında kullanılan malzemeler, en düşük sıcaklıklarda ancak en az
-20 °C'de, darbe mukavemetine ilişkin aşağıdaki gereklilikleri karşılayacaklardır:
- Testler V şeklinde çentikleri olan test parçaları ile yapılacaktır;
- Uzunlamasına ekseni hadde yönüne dik açılarda olan ve plaka yüzeyine dik olmak üzere V
şeklindeki çentik (ISO R148'e uygun) test parçaları için asgari darbe mukavemeti (bkz. 6.8.5.3.1
ve 6.8.5.3.3), yumuşak çelik (mevcut ISO standartlarından ötürü, hadde yönünde uzunlamasına
ekseni sahip olan); ince tanecikli çelik; Ni < %5'lik alaşımlı çelik; %5 ≤ Ni ≤ %9'luk alaşımlı
çelik ve östenitik Cr-Ni çeliği için 34 J/cm2 olacaktır;
- Östenitik çeliklerde, yalnızca kaynak kabarcığı darbe mukavemeti testine tabi tutulacaktır;
- -196 °C'nin altındaki çalışma sıcaklıkları için, darbe mukavemeti testi en düşük çalışma
sıcaklığında değil, -196 °C'de yapılacaktır.
Alüminyum veya alüminyum alaşımından yapılmış olan gövdeler
Gövdelerin dikişleri, yetkili makam tarafından belirlenen gereklilikleri karşılayacaktır.
Bakır veya bakır alaşımından yapılmış olan gövdeler
Darbe mukavemetinin uygun olup olmadığını saptamak için test yapılması gerekli değildir.
Darbe mukavemeti testleri
En fazla 10 mm en az 5 mm kalınlıktaki levhalar için 10 mm x e mm'lik bir kesite sahip test parçaları
(burada "e" levhanın kalınlığını temsil eder) kullanılacaktır. Gerektiğinde 7,5 mm veya 5 mm'ye kadar
işlemeye izin verilmektedir. Her koşulda 34 J/cm2'lik asgari değer karşılanacaktır.
NOT: 5 mm'den ince levhalar veya onların kaynak dikişleri üzerinde hiçbir darbe mukavemeti testi
yapılmayacaktır.
(a) Levhaların testi amacıyla, darbe mukavemeti üç test parçası üzerinde saptanacaktır. Test parçaları hadde
yönüne dik açılarda alınacaktır; bununla birlikte, yumuşak çeliklerde bunlar hadde yönünde alınacaktır.
(b) Kaynak dikişinin testi için, test parçaları aşağıdaki gibi alınacaktır:
e ≤ 10 mm ise:
kaynağın merkezinde çentikli üç test parçası;
ısıdan etkilenen bölgenin merkezinde çentikli üç test parçası (V çentiği örneğin merkezinde erime sınırını
geçecektir);
10 mm < e ≤ 20 mm ise:
kaynağın merkezinden üç test parçası;
ısıdan etkilenen bölgenin merkezinden üç test parçası (V çentiği örneğin merkezinde erime sınırını
geçecektir);
e > 20 mm ise:
üç test parçasından iki takım, bir takımı üst yüzde ve bir takımı alt yüzde olmak üzere aşağıda gösterilen
noktaların her birinde (ısıdan etkilenen bölgeden alınanlar için, V çentiği örneğin merkezinde erime sınırını
geçecektir)
(a) Levhalar için, üç testin ortalaması 6.8.5.2.1'de gösterilen 34 J/cm2'lik asgari değeri karşılayacak;
bireysel değerlerin birden fazlası asgari değerden aşağıda olmayacak ve 24 J/cm2'den düşük olmayacaktır.
(b) Kaynaklar için, kaynağın merkezindeki üç test parçasından elde edilen ortalama 34 J/cm2'lik
asgari değerden düşük olmayacak; bireysel değerlerin birden fazlası asgari değerden aşağıda
olmayacak ve 24 J/cm2'den düşük olmayacaktır;
(c) Isıdan etkilenen alan için (V çentiği örneğin merkezinde erime sınırını geçecektir), üç test
parçasından elde edilen bireysel değerlerden bir taneden fazlası 34 J/cm2'lik asgari değerden
düşük olabilir; ancak 24 J/cm2'den düşük olamaz.
6.8.5.3.3'te tarif edilen zorunluluklar karşılanmıyorsa, aşağıdaki durumlarda sadece bir test tekrarı
yapılabilecektir:
(a) ilk üç testin ortalama değeri 34 J/cm2'lik asgari değerin altındaysa veya
(b) Münferit değerlerden bir taneden fazlası 34 J/cm2'lik asgari değerden aşağı ise, ancak 24
J/cm2'den az değilse.
Önceki Maddeler
Sonraki Maddeler