Karayolunda Tehlikeli Madde

Tanımlar ve veri zorunlulukları

Çevre için tehlikeli malların (sulu çevre) sınıflandırılması ile ilgili temel öğeler şunlardır:

(a)    Akut su zehirliliği;

(b)    Kronik su zehirliliği;

(c)    Potansiyel veya gerçek biyolojik birikim;

(d)    Organik kimyasalların bozunması (canlı veya cansız).
 

Uluslararası uyumluluğa sahip test yöntemlerinden elde edilen veriler tercih edilir, ancak eşdeğer oldukları düşünüldüğünde ulusal yöntemlerden elde edilen veriler de kullanılabilir. Genellikle, tatlı suda veya denizde yaşayan türlerin zehirlilik verilerinin eşdeğer veri olduğu ve tercihen OECD Test Kılavuzlarına veya İyi Laboratuar Uygulamaları (GLP) ilkeleri uyarınca elde edilmiş olduğu düşünülür. Bu gibi verilerin bulunmadığı durumlarda, sınıflandırma mevcut en iyi verilere göre yapılır.

Akut su zehirliliği, bir maddenin, maddeyle kısa süreli su teması sonucunda bir organizmaya zarar verebilecek yapısal özelliği anlamına gelir.

Akut (kısa süreli) tehlike, sınıflandırma amaçları uyarınca, bu kimyasalın bulunduğu suya kısa süreli maruz kalma sırasında, organizma için akut zehirliliğinin neden olduğu kimyasal tehlike anlamına gelir.

Akut su zehirliliği, balık kullanılarak 96 saatlik LC50 (OECD Test Kılavuzu 203 veya eşdeğeri) değeri, bir kabuklu türü kullanılarak 48 saatlik EC50 (OECD Test Kılavuzu 202 veya eşdeğeri) değeri ve/veya bir alg türü kullanılarak 72 veya 96 saatlik EC50 (OECD Test Kılavuzu 201 veya eşdeğeri) değeri ile saptanır. Bu türlerin, tüm su organizmalarını temsil ettiği düşünülür veya test yöntemi uygunsa Küçük Sumercimeği gibi diğer türlere ait veriler de göz önünde bulundurulabilir.
 

Kronik su zehirliliği, organizmanın yaşam döngüsü ile ilgili olarak suya maruz kalması sırasında su organizmalarında olumsuz etkilere neden olan bir maddenin yapısal özelliği anlamına gelir.

Uzun süreli tehlike, sınıflandırma amaçları uyarınca, su ortamında uzun süre bulunmasının ardından kronik zehirliliğin neden olduğu kimyasal tehlike anlamına gelir.

Kronik zehirlilik verileri, akut zehirlilik verilerine göre daha az bulunur ve kronik zehirlilik için test prosedürleri daha az standartlaştırılmıştır. OECD Test Kılavuzları 210 (Balık Hayatın İlk Evresi) veya 211 (Su Piresi Üremesi) ve 201 (Alg Büyümesinin Engellenmesi) uyarınca elde edilen veriler kabul edilebilir. Geçerli ve uluslararası kabul görmüş diğer testler de kullanılabilir. NOEC veya diğer eşdeğer ECx kullanılır.
 

Biyolojik birikim tüm maruz kalma (hava, su, tortu/toprak ve yiyecek) çeşitlerinden ötürü bir organizmaya bir maddenin girmesi, dönüşmesi ve eliminasyonunun net sonucu anlamına gelir.

Biyolojik birikim potansiyeli, oktanol / su ayrılım katsayısı kullanarak saptanır ve genellikle OECD Test Kılavuzu 107 veya 117 uyarınca saptanan log Kow olarak bildirilir. Bu, biyolojik birikim potansiyelini gösterse de deneysel olarak elde edilen Biyo-yoğunlaşma Faktörü (BCF), daha iyi bir ölçüm verir ve mümkün olduğunca tercih edilmelidir. BCF, OECD Test Kılavuzu 107, 117 veya 123 uyarınca saptanır.
 

Bozunma organik moleküllerin küçük moleküllere ve daha sonra karbon dioksit, su ve tuzlara ayrılması anlamına gelir.

Çevresel bozunma, biyotik veya abiyotik olabilir (örn. hidroliz) ve kullanılan kriterler bunu yansıtır. Çabuk biyolojik bozunma OECD Test Kılavuzu 301'deki biyolojik bozunabilirlik testleri (A-F) kullanarak kolayca tanımlanır. Bu testlerden geçiş seviyesi, çoğu ortamda hızlı bozunmanın göstergesi olarak düşünülür. Bunlar tatlı su testleridir ve bu nedenle denizler için daha uygun olan OECD Test Kılavuzu 306'nın sonuçları da dâhil edilir. Bu gibi verilerin bulunmadığı durumlarda BOD5 (5 günlük) / COD oranı ≥ 0,5 hızlı bozunmanın göstergesi olarak düşünülür.

Hızlı bozunabilirliği tanımlarken hidroliz gibi abiyotik bozunma, primer bozunma, biyotik ve abiyotik bozunma, susuz ortamda bozunma ve çevrede kanıtlanmış hızlı bozunma göz önünde bulundurulabilir11.

Aşağıdaki kriterlere uyan maddelerin çevrede hızlı bozunabilir olduğu düşünülür:

(a)    28 günlük biyolojik bozunabilirlik çalışmalarında, aşağıdaki bozunma seviyeleri elde edildiğinde:

(i)    Çözünmüş organik karbon testlerinde: 70%;

(ii)    Oksijen tükenmesi veya karbon dioksit üretimi testlerinde: Teorik maksimumların %60'ı;

Madde, yapısal olarak benzer, karmaşık, çok bileşenli madde olarak tanımlanmadıkça, söz konusu biyolojik bozunabilirlik seviyelerine, maddenin %10'un bozunduğu zaman süre olarak kabul edilen, bozunmanın başlamasından sonraki 10 gün içerisinde, ulaşılmalıdır. Bu durumda ve yeterli gerekçe varsa, 10 günlük süre koşulundan ve 28 gün üzerinden uygulanan geçiş seviyesinden vazgeçilebilir12 veya

(b)    Yalnızca BOD ve COD verilerinin bulunduğu durumlarda, BOD5 / COD oranı ≥ 0,5 olduğunda veya

(c)    Maddenin, 28 günlük süre içerisinde %70'in üzerinde su ortamında bozunma (biyotik ve/veya abiyotik) seviyesine sahip olduğunu gösteren, ikna edici başka bilimsel kanıtlar olduğunda.

Madde sınıflandırma kategorileri ve kriterleri

Maddeler, Tablo 2.2.9.1.10.3.1 uyarınca Akut 1, Kronik 1 veya Kronik 2 kriterlerine uyuyorsa, "çevreye zararlı madde (su ortamı)" olarak sınıflandırılır. Bu kriterler sınıflandırma kategorilerinde ayrıntılı tanımlanmıştır. Bu maddelerle ilgili Tablo 2.2.9.1.10.3.2'de grafiksel özet verilmiştir.

_____________________
11    Verilerin yorumlanmasına dair özel kılavuz için, bkz. Bölüm 4.1 ve GHS, Ek 9.
12    Bkz. Bölüm 4.1 ve GHS, Ek 9, paragraf A9.4.2.2.3.

 

Tablo 2.2.9.1.10.3.1: Su ortamı için zararlı maddelerle ilgili kategoriler (bkz. Not 1)

(a)

Akut (kısa süreli) su tehlikesi

Kategori Akut 1:(bkz. Not 2)

     

96 saatlik LC50 (balıklar için)

≤ 1 mg/l ve/veya

     

48 saatlik EC50 (kabuklular için)

≤ 1 mg/l ve/veya

     

72 veya 96 saatlik ErC50 (algler ve diğer su bitkileri için)

≤ 1 mg/l (bkz. Not 3)

(b)

Uzun süreli su tehlikesi (ayrıca bkz. Şekil 2.2.9.1.10.3.1)

 

(i)

Yeterli kronik zehirlilik verisinin bulunduğu hızlı bozunabilir olmayan maddeler (bkz. Not 4)

Kategori Kronik 1:(bkz. Not 2)

     

Kronik NOEC veya ECx (balıklar için)

≤ 0,1 mg/l ve/veya

     

Kronik NOEC veya ECx (kabuklular için)

≤ 0,1 mg/l ve/veya

     

Kronik NOEC veya ECx (algler ve diğer su bitkileri için)

≤ 0,1 mg/l

Kategori Kronik 2:

     

Kronik NOEC veya ECx (balıklar için)

≤ 1 mg/l ve/veya

     

Kronik NOEC veya ECx (kabuklular için)

≤ 1 mg/l ve/veya

     

Kronik NOEC veya ECx (algler ve diğer su bitkileri için)

≤ 1 mg/l

 

(ii)

Yeterli kronik zehirlilik verisinin bulunduğu hızlı bozunabilir maddeler

Kategori Kronik 1:(bkz. Not 2)

     

Kronik NOEC veya ECx (balıklar için)

≤ 0,01 mg/l ve/veya

     

Kronik NOEC veya ECx (kabuklular için)

≤ 0,01 mg/l ve/veya

     

Kronik NOEC veya ECx (algler ve diğer su bitkileri için)

≤ 0,01 mg/l

Kategori Kronik 2:

     

Kronik NOEC veya ECx (balıklar için)

≤ 0,1 mg/l ve/veya

     

Kronik NOEC veya ECx (kabuklular için)

≤ 0,1 mg/l ve/veya

     

Kronik NOEC veya ECx (algler ve diğer su bitkileri için)

≤ 0,1 mg/l

 

(iii)

Yeterli kronik zehirlilik verisinin bulunmadığı maddeler

Kategori Kronik 1:(bkz. Not 2)

     

96 saatlik LC50 (balıklar için)

≤ 1 mg/l ve/veya

     

48 saatlik EC50 (kabuklular için)

≤ 1 mg/l ve/veya

     

72 veya 96 saatlik ErC50 (algler ve diğer su bitkileri için)

≤ 1 mg/l (bkz. Not 3)

     

ve hızlı bozunabilir olmayan ve/veya deneysel olarak saptanan BCF ≥ 500 (yoksa log Kow ≥ 4) olan maddeler (bkz. Not 4 ve 5)

Kategori Kronik 2:

     

96 saatlik LC50 (balıklar için)

>1 ancak ≤ 10 mg/l ve/veya

     

48 saatlik EC50 (kabuklular için)

>1 ancak ≤ 10 mg/l ve/veya

     

72 veya 96 saatlik ErC50 (algler ve diğer su bitkileri için)

>1 ancak ≤ 10 mg/l (bkz. Not 3)

     

ve hızlı bozunabilir olmayan ve/veya deneysel olarak saptanan BCF ≥ 500 (yoksa log Kow ≥ 4) olan maddeler (bkz. Not 4 ve 5)

NOT 1: Balık, kabuklu ve alg organizmaları, geniş bir besin zinciri basamağını ve taksonları kapsayan taşıyıcı türler olarak test edilir ve test yöntemleri yüksek standartlara sahiptir. Diğer organizmalarla ilgili veriler de göz önünde bulundurulabilir, ancak eşdeğer türleri ve test bitiş noktalarını temsil etmeleri gereklidir.

NOT 2: Maddeleri, Akut 1 ve/veya Kronik 1 olarak sınıflandırırken, aynı zamanda, toplama yöntemini uygulayabilmek için ilgili M faktörünün (bkz. 2.2.9.1.10.4.6.4) de belirtilmesi gereklidir.

NOT 3: Alg zehirliliği ErC50 (= EC50 (büyüme hızı)) değerinin sonraki en hassas türden ve yalnızca bu etkiye bağlı bir sınıflandırmadaki sonuçlardan 100 kattan daha düşük olması durumunda, bu zehirliliğin su bitkilerinin zehirliliğine işaret eden bir zehirlilik olup olmadığı dikkate alınmalıdır. Bu durumun görülmediği hâllerde, hangi sınıflandırmanın uygulanacağına dair profesyonel görüşe başvurulur. Sınıflandırma ErC50 değerine göre yapılır. EC50 değerinin belirtilmediği veya EC50 değerinin kaydedilmediği durumlarda, sınıflandırma mevcut en düşük EC50 değerine göre yapılır.

NOT 4: Hızlı bozunabilirliğin olmaması, hızlı biyolojik bozunabilirliğinin olmamasından veya hızlı bozunabilirliğin olmadığına dair diğer delillerden kaynaklanır. Bozunabilirlik ile ilgili deneylerle saptanmış veya hesaplanarak elde edilmiş herhangi bir yararlı veri olmaması durumunda, madde hızla bozunabilir olmayan bir madde olarak kabul edilir.

NOT 5: Deneylerle elde edilmiş BCF ≥ 500 değerine dayanarak biyolojik birikim potansiyeli saptanır veya bu değer yoksa log Kow değerinin maddenin biyolojik birikim potansiyelinin ilgili tanımlayıcısı olması kaydıyla log Kow ≥ 4 değeri biyolojik birikim potansiyelini verir. Hesaplanan log Kow değerleri, tahmini değerlerden üstündür ve hesaplanan BCF değerleri log Kow değerlerinden daha üstündür.

Şekil 2.2.9.1.10.3.1: Su ortamı için uzun süreli tehlike arz eden maddelerin kategorileri

Aşağıdaki Tablo 2.2.9.1.10.3.2'de yer alan sınıflandırma şeması, maddelerin sınıflandırılması ile ilgili kriterleri özetler.

Tablo 2.2.9.1.10.3.2: Su ortamı için tehlikeli maddelerin sınıflandırma şeması

Sınıflandırma kategorileri

Akut tehlike

(bkz. Not 1)

Uzun süreli tehlike (bkz. Not 2)

Yeterli kronik zehirlilik verileri mevcut

Yeterli kronik zehirlilik verileri mevcut değil (bkz. Not 1)

Hızlı bozunabilir olmayan maddeler

(bkz. Not 3)

Hızlı bozunabilir maddeler

(bkz. Not 3)

Kategori: Akut 1

Kategori: Kronik 1

Kategori: Kronik 1

Kategori: Kronik 1

L(E)C50 ≤ 1,00

NOEC veya ECx ≤ 0,1

NOEC veya ECx ≤ 0,01

L(E)C50 ≤ 1,00 ve hızlı bozunabilirliğin olmaması ve/veya BCF ≥ 500 veya yoksa log Kow ≥ 4

Kategori: Kronik 2

Kategori: Kronik 2

Kategori: Kronik 2

0,1 < NOEC veya ECx ≤ 1

0,01 ≤ NOEC veya ECx ≤ 0,1

1,00 < L(E)C50 ≤ 10,0 ve hızlı bozunabilirliğin olmaması ve/veya BCF ≥ 500 veya yoksa log Kow ≥ 4

NOT 1: Balıklar, kabuklular ve/veya algler veya diğer su bitkileri için mg/l cinsinden L(E)C50 değerlerine dayalı akut zehirlilik şeridi (veya başka deneysel veriler yoksa Kantitatif Yapı-Etkinlik İlişkileri (QSAR) hesaplaması 13)

NOT 2: Suda çözünürlüğünün üzerinde veya 1 mg/l üzerinde üç besin zinciri basamağının hepsi için yeterli kronik zehirlilik verilerin mevcut olmaması hâlinde, maddeler çeşitli kronik kategorilere sınıflandırılır. ("Yeterli" verilerin söz konusu bitiş noktaları yeterli bir biçimde kapsadığı anlamına gelir. Genelde bu, hesaplanan test verilerini ifade eder, ancak gereksiz testlerden kaçınmak için, vaka bazında değerlendirmeyle tahmini verileri, örn. (Q)SAR veya belirgin durumlarda uzman görüşünü ifade edebilir).

NOT 3: Balıklar veya kabuklular için mg/l cinsinden NOEC veya eşdeğer ECx değerlerine dayanan kronik zehirlilik şeridi veya kronik zehirliliğe ilişkin diğer tanınmış hesaplamalar.

Karışımlar için sınıflandırma kategorileri ve kriterleri

Karışımlar için sınıflandırma sistemi, Akut 1 ve Kronik 1 ve 2 kategorilerini ifade eden maddeler için kullanılan kategorilerdir. Karışımın su ortamı tehlikelerini sınıflandırırken mevcut tüm verilerin kullanılabilmesi için, uygun olduğu hâllerde aşağıdaki varsayım kabul edilir ve uygulanır:

%0,1'den az oranda bulunan bir bileşenin, karışımı su ortamı için tehlikeli olarak sınıflandırmada uygun olabileceği varsayımının (örn, yüksek derecede zehirli bileşenlerin durumunda olduğu gibi) olmadığı durumlarda, Akut ve/veya Kronik 1 olarak sınıflandırılan, konsantrasyonda %0,1 veya daha yüksek (kütlece) oranda bulunan bileşenler ve %1 veya daha yüksek oranda bulunan diğer bileşenler, karışımın "ilgili bileşenleridir."
 

Sulu ortama ilişkin tehlikelerin sınıflandırılması ile ilgili yaklaşım aşamalı bir yaklaşımdır ve karışımın kendisi ve karışımın bileşenleri ile ilgili mevcut bilgilerin türüne bağlıdır. Aşamalı yaklaşımın öğeleri aşağıdakileri kapsar:

(a)    Test edilen karışımlara dayalı sınıflandırmalar;

(b)    Etkileşim (bridging) ilkelerine dayalı sınıflandırma;

(c)    "Sınıflandırılan bileşenleri toplama" ve/veya "toplanabilirlik formülünün" kullanılması.

Şekil 2.2.9.1.10.4.2 izlenecek sürecin genel hatlarını verir.

_____________________
13    Özel kılavuz GHS, Bölüm 4.1, paragraf 4.1.2.13 ve Ek 9, Başlık A9.6'da verilmiştir.

Şekil 2.2.9.1.10.4.2: Akut ve uzun süreli su ortamına ilişkin tehlikeler için karışımların sınıflandırılması ile ilgili aşamalı yaklaşım

Karışımın tamamı için zehirlilik verileri mevcut olduğunda karışımların sınıflandırılması

Su zehirliliğini saptamak için karışım bir bütün olarak test edildiğinde, bu bilgiler maddeler için belirlenen kriterlere uygun olarak karışımın sınıflandırılmasında kullanılır. Normalde sınıflandırma balıklar, kabuklular ve algler/bitkiler ile ilgili verilere (bkz. 2.2.9.1.10.2.3 ve 2.2.9.1.10.2.4) dayanır. Bir bütün olarak karışım ile ilgili yeterli akut veya kronik veri yoksa "etkileşim ilkeleri" veya "toplama yöntemi" uygulanır (bkz. 2.2.9.1.10.4.4 ila 2.2.9.1.10.4.6).

Önceki Maddeler Sonraki Maddeler

adrbook.com - Her Hakkı Saklıdır. © 2015-2018